Perspectief 2019-44

Perspectief 40 De Abrahamitische religies en de christelijke aanwezigheid in Arabische landen Abraham is niet alleen vader van de joden, maar van alle volkeren. Hij is niet zomaar een moslim, maar een oprechte gelovige in de ene ware God. Hij is niet getuige van het chris- telijke geloof alleen, maar verbindt joden en niet-joden (Paulus), besnedenen en onbesnedenen. Dit is geen moderne uitvinding maar een gedachte van Paulus (Romeinen 4). In dit perspectief zijn joden, christenen en moslims verwanten van elkaar: kinderen van Abraham, dus broeders en zusters. Verwantschap is een mooie omschrijving omdat daarin zowel verbondenheid als ook onderscheid verwoord zijn. Abraham staat voor de verwant- schap die gelovigen van verschillende religies met elkaar hebben. Maar hoe staat het met de niet-gelovigen? Het is boeiend hoe volgens mondelinge verhalen Abraham als jongen al op zoek was naar de waarheid. Hij verwierp de goden van zijn vader en was in dat opzicht dus a-theïst. Gelovigen mogen in het atheïsme de zorg herkennen om de mens in zijn verantwoordeijkheid aan te spreken, een verantwoordelijkheid die niet kan worden afgeschoven, zelfs niet op God. Er is het verhaal van de godenwinkel (zie Abraham Ibrahim 76-81 voor Koran en joodse verhalen) en het verhaal van de grot. (zie Abraham Ibrahim , p. 70-78 voor joodse en isla- mitische versies). 2 Boeken staan vol over geloof van Abraham, even belangrijk is zijn gastvrijheid. De tent van Abraham stond open naar vier zijden. In het bekende verhaal van de drie bezoekers bij Abraham (Gen 18) is de clou zoals de Hebreeënbrief zegt, dat Abraham niet wist dat het goddelijke bezoekers waren. Hij was gastvrij voor de vreemdelingen,meer niet! Gastvrijheid is ruimte maken voor de ander zonder de ander tot jezelf te reduceren. Een gast wordt geen deel van het huisgezin. Spirituele gastvrijheid is het kunnen ontvangen van de ander die een andere overtuiging heeft, maar toch ruimte krijgt. 3. Noodzaak van het leren In Nederland hebben we de leerhuizen waarin mensen vooral het jodendom als bron van hun eigen christen-zijn bestuderen. Jezus zelf leefde temidden van het jodendom en voor