Perspectief 2019-44

2019-44 21 In vrede samenleven, kan dat? Inleidende vragen Yosé Höhne Sparborth Tegen de achtergrond van het op dat moment recente bloedbad in Christchurch (Nieuw-Zeeland) op vrijdag 15 maart, de aanslag in de tram te Utrecht op maandag 18 maart en de verkiezingen voor de provinciale staten op woensdag 20 maart stelt Yosé Höhne Spar- borth haar vragen als inleiding op het symposium ‘In vrede samenleven. Kan dat?’ op 22 maart in de Janskerk te Utrecht. 1. De actualiteit Toen we deze dag voorbereidden, hadden we geen flauw idee dat binnen een week voor- afgaand aan vandaag twee gewelddadige gebeurtenissen een spoor zouden trekken door onze samenleving. En tegelijk veranderde het politieke landschap stevig, met name op een samenlevingsaspect waarvoor wij hier vanmiddag bijeen zijn: in vrede samenleven. En tus- sen woensdag en vandaag ligt 21 maart, Internationale Dag tegen Racisme en Discriminatie. Deze afgelopen week maakt dan ook vooral helder, dat een bezinning geen verloren tijd is. Als gelovige gemeenschappen zijn we gevraagd om de duidingen van het samenleven of het gebrek daaraan niet over te laten aan politici die appelleren aan emo- ties van concurrentie en eigenbelang. Er was de grote aanslag op moskeeën in Nieuw Zeeland, er was een schietpartij in een tram een paar kilometer slechts bij deze plek vandaan. Vooral zo’n aanslag in het hart van ons eigen land, door een gestoorde crimineel, dat hakt erin. Mijn gedachten gaan uit naar de nabestaanden en de gewonden van maandag. Vanavond zal op die plek een stille tocht zijn. Onze opgave vanmiddag is het des te meer onszelf de goede vragen te stellen, die juist in de gekozen samenstelling van sprekers ons verder kunnen helpen met inzichten die ons samen meer mens maken. Ik wil openen met een paar persoonlijke ervaringen.