Perspectief 2019-43

Perspectief 46 Oecumenische toenadering steeds meer een geestelijke zaak dat de gemeenschappelijke grond die beide kerken verenigt, aanzienlijk groter is dan tot nu toe is aangenomen. Dat concludeert het rapport na uitvoerige analyses over kerk en sacrament, Schrift en traditie, ambt en successie, enzovoorts. Relevant zijn ook de gesprekken van de Joint Working Group (JWG) tussen de Katholieke Kerk en de Wereldraad van Kerken, die in 1965 werd opgericht. Uit de verslagen blijkt een steeds betere samenwerking en begrip over en weer. Er zijn projecten tot stand gekomen op het punt van de doop, aard en doel van de oecumenische dialoog, de participatie van de Rooms-Katholieke Kerk in nationale en regionale raden van kerken en aandacht voor de spirituele wortels van de oecumene. De JWG is een consultatief forum, met als doel dat de Wereldraad van Kerken en de Katholieke Kerk elkaar in een werkelijke gemeenschap ( koinonia ) kunnen ontmoeten. Ook binnen de Wereldraad van Kerken is er een voortdurende bezinning op de eenheid van de kerk en haar gemeenschappelijke opdracht. In haar laatste rapport The Church – Towards a Common Vision (2013) zet de Wereldraad uiteen wat het wezen van de kerk is en wat de blijvende obstakels zijn voor eenheid. Het document is een vervolg op het rap- port over doop, avondmaal en ambt, waarover de commissie voor Faith and Order van de Wereldraad van Kerken in 1982 in de Peruaanse hoofdstad Lima overeenstemming be- reikte (in de volksmond al gauw geheten Lima-rapport). Was het Lima-rapport al een ultieme inventarisatie van de kerken op doop, eucharistie en ambt, het rapport The Church geeft de huidige stand van zaken weer in de visie op de kerk. Er zijn op het punt van de doop en de eucharistie in het verleden overeenkomsten bereikt. Met name op het punt van de doop is dat het geval. Op het punt van de eucharistie is het geen gelopen race, daar de Rooms-Katholieke Kerk vasthoudt aan haar visie dat zij alleen de ware kerk representeert, omdat in haar de eucharistische volheid is bereikt. Het document gaat er verder niet op in, wel noemt het de eucharistie als teken van verzoening en heenwijzing naar de ene familie van God.