Perspectief 2018-42

2018-42 Prof. Dominique Jacquemin 27 26 J ACQUEMIN D., P UJOL N., A UBRY R., C HOTEAU B., D ESMEDT M., G UIRIMAND F., J OBIN G., K ABEYA F., L EBOUL D., M ALLET D., V IALLARD M.-L., R ICHARD J.-F., La transgression: une expérience à penser pour construire la visée éthique de certaines pratiques cliniques, Médecine palliative , vol 14, nr. 2, mei 2015, p. 91-97. - J ACQUEMIN D., R ODRIGUES P., Pertinence du recours au concept de transgression face aux nouvelles situations de fin de vie, Ethics, Medecine and Public Health , 2015, 1, p. 424-430. 27 Evangelii gaudium , nr. 20 : «… weg te trekken uit ons eigen comfort om moedig iedereen die verwijderd is van het geloof tegemoet te treden in het licht van het Evangelie». 28 Hoofdstuk VI. Artikel 14: «Geen arts kan worden gedwongen euthanasie toe te passen. Geen andere persoon kan worden gedwongen mee te werken aan het toepassen van euthanasie. Wei- gert de geraadpleegde arts euthanasie toe te passen, dan moet hij dit de patiënt of de eventuele vertrouwenspersoon tijdig laten weten waarbij hij de redenen van zijn weigering toelicht. Berust zijn weigering op een medische grond dan wordt die in het medisch dossier van de patiënt opge- tekend. De arts die weigert in te gaan op een euthanasieverzoek, moet, op verzoek van de patiënt of de vertrouwenspersoon, het medisch dossier van de patiënt meedelen aan de arts die is aange- wezen door de patiënt of de vertrouwenspersoon». 29 Een eerste uiteenzetting over deze reflectie werd uitgewerkt naar aanleiding van het gemeen- schappelijk eerbetoon aan J.-F. Malherbe: «De l’autonomie à la capacitation. Quelle place pour la transgression? Jusqu’au pardon?», Divus Thomas (zal verschijnen in 2019). 30 S ARTHOU -L AJUS N, «Éloge du tragique», in Germain S., L ASIDA E., L ECU A., M ARGRON V., S ARTHOU - L AJUS N., Cinq éloges de l’épreuve , Parijs, Albin Michel, 2014, p. 44. 31 «De dimensie van het lijden is een tweesnijdend zwaard, een euforie die verloren gaat in de vergetelheid van haar eigen kwetsbaarheid, een durf die de wetten van de maatschappij over- treedt en de wereld verandert. Toch wijst ze zeker niet het idee van het recht zelf af, zoals een bepaalde ideologie van transgressie het vandaag zou willen doen», S ARTHOU -L AJUS N., op. cit ., p. 47. 32 S ARTHOU -L AJUS N., op.cit ., p.53. 33 S ARTHOU -L AJUS N., op. cit ., p. 53. 34 Apostolische exhortatie Amoris laetitia , nr 301: “Om goed te verstaan waarom in zogenoemde ‘irreguliere’ situaties een bijzondere onderscheiding mogelijk en noodzakelijk is, moet men altijd met een zaak rekening houden, opdat niemand zou denken dat de eisen van het Evangelie gemi- nimaliseerd worden. De Kerk beschikt over een degelijke visie op verzachtende factoren en omstandigheden. Bijgevolg is het niet meer mogelijk om te beweren dat zij die zich in een zoge- noemde ‘onregelmatige’ situatie bevinden, in een toestand van doodzonde leven en de heiligmakende genade verloren hebben. Het gaat hier over meer dan alleen de norm niet kennen. Iemand die de norm goed kent, kan een grote moeilijkheid ondervinden om «de waarden die in

RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=