Perspectief 2018-39

2018-39 + J. van den Hende 6 Reag eer dialoog (art 9). Het document Van Conflict naar Gemeenschap bepleit een nieuwe bena- dering, niet alleen herhalen van de eerdere beschrijvingen van de reformatie, die los van elkaar en tegenover elkaar geplaatst werden (art 7). Het document zegt dat lutheranen en katholieken goede redenen hebben om hun geschiedenis op een nieuwe manier te ver- tellen (art 17). Het gaat er niet om een ander verhaal te vertellen maar het verhaal anders te vertellen (art 16). Sleutelwoord in Van Conflict naar Gemeenschap is daarom de term oecumenische dialoog (artt. 32-34). Voorafgaand hieraan worden ook expliciet de ontwikkelingen in en vanuit de RKK sinds het Tweede Vaticaans Concilie genoemd, meer bepaald het conciliedocument Unitatis Redintegratio aangaande de oecumene (artt. 26-27). 2 Vanuit de dialoog tussen God en mens Wanneer het gaat om een dialoog in het kader van de oecumene, dan betreft dit niet alleen het gesprek tussen kerken en mensen. Het gaat eerst en vooral ook om de dialoog van de mens met God. Paus Benedictus XVI sprak in 2011 bij zijn bezoek aan Erfurt: "Wat Luther onophoudelijk bewoog was de vraag naar God, de diepe hartstocht en drijvende kracht achter zijn hele levensweg. Hoe vind ik een genadige God [..] wie is hier tegenwoordig nog mee bezig - zelfs onder christenen? Wat betekent de Godsvraag in ons leven? In onze verkondiging? De meeste mensen, ook christenen, gaan er tegenwoordig van uit dat God niet echt geïn- teresseerd is in onze zonden en deugden" (art 30). Zo mogen we tot het besef komen dat het gesprek tussen God en mens, d.w.z. het per- soonlijk naderen van de mens tot God (met heel je hart, je verstand en al je krachten) als eerste dialoog nodig is om tot een vruchtbare oecumenische dialoog tussen verschillende christenen en kerken te komen. In 1995 noemde paus Johannes Paulus II in zijn encycliek Ut Unum Sint het gebed de ziel van de oecumenische vernieuwing. 4