Perspectief 2018-39

Perspectief Symposium: Oecumenische balans van het Reformatiejaar 111 Het reformatiejaar bracht ons 'oecumenische liefdesverklaringen' verscheen het Statement on Unity van Busan. Prachtig, maar waar heeft het ons gebracht? Kunnen we samen de maaltijd van de Heer vieren als wij volgend jaar op 23 augustus 2018 het zeventigjarig bestaan van de Wereldraad van Kerken vieren in Amsterdam? Het ziet er niet naar uit. Zelfs onder oecumenici neem ik drieërlei reactie waar. Er zijn er die zeggen: stop maar met al die oecumenische dialogen, want het is een herhaling van zetten: noeste maar overbodige arbeid. 41 Anderen volgen de ontwikkelingen, maar zijn sceptisch. En dan zijn er óók mensen die zeggen: We moeten volhouden. Er is al veel bereikt sinds Vaticanum II. De pelgrimsweg naar zichtbare eenheid is een lange weg, je moet vaak een omweg nemen, maar het blijft de moeite waard om die weg samen verder te gaan. Ik reken mezelf tot de laatste groep. Maar de grote vraag is en blijft: hoe komen we van de diagnose tot de therapie? 42 Oecumenische liefdesverklaringen bij 500 jaar reformatie Ik neem aan, dat het niet alleen mij is opgevallen, dat het reformatiejaar een groot aantal nieuwe oecumenische liefdesverklaringen heeft opgeleverd. Ik heb ze vast nog niet alle- maal gezien, maar ik noem er een aantal, die ik onder ogen kreeg. Laat ik als eerste 'liefdesverklaring' de oecumenische pelgrimsreis naar het heilige land noemen, die een delegatie van de EKD en van de Duitse bisschoppenconferentie in oktober 2016 maakte, vlak voor het begin van het reformatiejaar. 43 Ze bezochten juist die plaatsen, waar de oor- sprongen liggen van ons gemeenschappelijke geloof en toonden zo hun verbondenheid met Israel. Op 31 oktober 2016 verscheen de gemeenschappelijke verklaring ter gelegen- heid van de herdenking in de lutherse kathedraal van Lund, waarvan ik de prachtige slotzin al heb gememoreerd. Ook het document Van Conflict tot Gemeenschap uit 2013 zie ik als zo'n oecumenische ‘liefdesverklaring' tussen het Vaticaan en de Lutherse Wereldfederatie. Het document was speciaal voor het reformatiejaar opgesteld, is in meer dan tien talen vertaald en veelvuldig bestudeerd, zowel wereldwijd als in ons eigen land. 44 Het vormde de aanleiding tot een minisymposium in Heerenveen, 45 en kwam vooral ter sprake in Noord-Brabant, waar het bijbehorende Common Prayer breed onder gemeenteleden en parochianen is verspreid. Dit werd gedaan door het Brabantse estafetteteam, eveneens in samenwerking met de Katholieke Vereniging voor Oecumene, die het document ook in