Perspectief 2017-38

Perspectief 18 Fred van Iersel plaatsbekleding en representatie, waarvan hierboven enkele contouren geschetst zijn. Macht is minder gevaarlijk naarmate ze beter gespreid is, controleerbaar, en tijdelijk. De benadering veronderstelt overigens ook een aan het christendom verwante relatie tussen metafysica en ethiek (Murdoch, 1999). Juist deze elementen van een politieke ethiek voor een democratie biedt het christendom Die democratie moet dan uiteraard wel ‘authentiek’ zijn, dat wil zeggen: niet de illusie voeden dat ze zichzelf fundeert, maar erkennen dat juist een democratisch rechtssysteem een niet aan het systeem zelf ontleende, maar daaraan ten grondslag liggende morele basis en periodieke herijking behoeft. Een authenticiteit, met andere woorden, die democratie en burgers betrokken houdt - maar, anders dan Trouw, betrokken op een horizon waaraan niet de leefwereld de maat van alle dingen is, maar die ook - en juist - uitdaagt het perspectief te verbreden naar andere ideeën, ervaringen en belangen die het persoonlijke en particuliere overstijgen omdat ze onderdeel uitmaken van het geheel van de schepping en van het algemeen welzijn. Het christendom kan van zijn kant alleen deze functie vervullen als ze haar eigen traditie van plaatsbekleding serieus blijft nemen en dus de grenzen van de religieuze individualisering binnen zijn traditie respecteert; doet het dat niet, dan wordt zowel zijn christologie als zijn ethiek onverstaanbaar en dus irrelevant. Zou het christelijk sociaal denken niet juist daar aan de democratie kunnen bijdragen?