Perspectief 2017-35

Perspectie 48 Dr. Jelle Creemers naar voren dat de theologische diepgang van het gesprek over het gebed te beperkt was. Toch is het uitspreken van gedeelde zorgen (met name de zorg van de ‘biddeloosheid’ in Nederland) en het kunnen aanduiden van typische nadrukken in elkaars gebedsleven zeker waardevol. Het geeft echt de hoop en verwachting van elkaar te kunnen leren en elkaar te kunnen versterken. Zoals wordt opgemerkt in het slotrapport, is er in het huidige klimaat in Nederland nood aan vernieuwing van gebedsleven, en dat kan zowel in de vorm van meer ‘vrijheid’ in gebed als in de vorm van meer ‘vormelijk’ gebed liggen. Zo kan ik zelf getuigen dat voor mij de ontdekking van vaste gebeden in de katholieke traditie heel veel betekend heeft in mijn christelijk leven in de laatste tien jaar. Ik ben opgegroeid met de bekende nadruk op persoonlijk gebed: spontaan tot God naderen, in welke situatie ook. Maar het leven heeft mij geleerd dat ik soms echt niet weet wat ik kan zeggen of bidden. En dan maak ik nu graag dankbaar gebruik van wat gelovigen voor mij al hebben geformuleerd als zij zochten tot God te naderen. Zowel het bidden van psalmen en nieuwtestamentische gebeden alsook het gebruik van formuliergebeden uit de rijke geschiedenis van de kerk heeft voor mij heel verrijkend gewerkt. Aan de andere kant heb ik gezien hoe een herontdekking van vrij gebed in oecumenische middens tot verrijking leidt. In meer dan één oecumenische conferentie heb ik gezien hoe christenen uit diverse tradities werden uitgedaagd tot spontaan gebed met en voor elkaar, en hoe dit gebed hen dichter bij elkaar bracht. In een rapport van de Nederlandse trialoog werd opgemerkt dat katholieken, evangelischen en pinksterchristenen zich vaak nog ongemakkelijk bij elkaar voelen omwille van hun anders-zijn. Mits de nodige inspanning zal dit ongemak zich omvormen naar nieuwsgierigheid en leergierigheid, niet alleen in de commissies van dit gesprek maar ook in lokale kerken en parochies. 2.3. ‘Evangelisatie als opdracht en praktijk’: enkele overdenkingen Onlangs is een trialoogronde over ‘evangelisatie als opdracht en praktijk’ afgerond. De resultaten daarvan zijn helaas nog niet beschikbaar, maar ik wil graag met u enkele aspecten van dit thema bespreken vanuit oecumenisch perspectief. Ik heb begrepen dat de trialoogcommissie evangelisatie-initiatieven van de drie tradities bezocht heeft en dat er werd gekeken wat men van elkaar kon leren. Dat is erg fijn en ik kan me voorstellen dat de verschillende visies op evangelisatie en manieren van verrijkend geweest zijn voor de participanten. Tegelijkertijd is het zo dat het thema evangelisatie oecumenisch heel