Perspectief 2016-31

2015-31 ‘Van Conflict naar Gemeenschap’ 11 Reag eer Hoofdstuk V: Geroepen tot gezamenlijk herdenken (nr. 219-237) Van dit hoofdstuk heb ik aan het begin al aangehaald wat mij bijzonder heeft aangesproken, namelijk dat lutheranen en katholieken als gedoopten leden van het ene lichaam van Christus zijn, en dat de herdenking van 500 jaar reformatie niet alleen voor beide kerken, maar ook voor beide gemeenschappelijk van belang is. Er wordt bovendien in dit hoofdstuk zowel door lutheranen als door katholieken spijt en bedroefdheid uitgesproken voor fouten en zonden in het verleden. Hoofdstuk VI: Vijf oecumenische imperatieven (nr. 238-245) Het rapport sluit in dit hoofdstuk met vijf oecumenische imperatieven die de weg naar de eenheid verder willen bevorderen. Ter afsluiting Ook al heb ik op enkele punten kritiek geuit, wil ik afsluitend toch benadrukken dat het rapport ‘Van Conflict naar Gemeenschap’ een zeer degelijk en gefundeerd document is dat ons goede voorzetten geeft hoe de gezamenlijke herdenking van 2017 gestalte zou kunnen krijgen: Met de gezamenlijke vreugde over al het goede, met de gedeelde smart over de blijvende verschillen, met een dialoog die nooit polemisch gevoerd wordt, die het gemeenschappelijke benadrukt zonder de verschillen over het hoofd te zien. Een herdenking die de innerlijke omkeer “als de ziel van de gehele oecumenische beweging” (UR 8) bevordert. Ik ben van mening dat het rapport ‘Van Conflict naar gemeenschap’ ons daarvoor mogelijkheden en perspectieven aanreikt. dat men met betrekking tot wat gedeeld wordt weliswaar dezelfde begrippen gebruikt, maar in feite toch iets anders bedoelt.