Perspectief 2015-30

Perspectief 36 Matthijs Kronemeijer dat het een meer natuurlijke, gezondere en meer feestelijke manier van samenleven is dan de levensstijlen die de huidige massacultuur ons aandraagt. Twee, het vormende leven in een gemeenschap kan in het bijzonder van belang zijn voor mensen die het religieuze leven overwegen als monnik of kloosterzuster, of een vorm van celibatair priesterschap, missiewerk of diaconaat. In de laatste jaren trof ik op Oudezijds 100 af en toe mensen met een uitgesproken interesse in spiritualiteit en het religieuze leven, actief en contemplatief, die de stellige indruk wekten een celibatair leven goed aan te kunnen. Juist voor het onderkennen en ontwikkelen van een dergelijke roeping kunnen dit soort gemeenschappen van enorme betekenis zijn. De zoektocht naar levensvreugde en persoonlijke inzet voor Gods koninkrijk kan hier op onbevangen en kritische wijze geoefend worden. Soms levert dat een andere levensweg op dan verwacht en gehoopt, maar in dat geval wordt vermoedelijk schade voor de toekomst voorkomen. Nieuw christelijk gemeenschapsleven kan op vruchtbare wijze aansluiten bij 'new monasticism' en bij het bestaande religieuze leven. Maar daarvoor is ook een zeker begrip en waardering voor het celibaat of het kinderloze huwelijk noodzakelijk. 14 En drie, het is misschien tijd voor theologen en oecumenisch activisten om zich meer kritisch en systematisch af te vragen hoe de theologische legitimiteit van meerdere, verschillende denominaties tegelijk kan worden gedacht en ondersteund. Het kan immers niet zo zijn dat de legitimiteit van de ander alleen daar wordt erkend daar waar denominaties overeenkomstige praktijken en gewoontes hebben. Oecumene als verscheidenheid betekent dat ook, wellicht juist het vreemde in de andere christelijke traditie ons iets te zeggen heeft. Dat vreemde kan zo divers zijn als de verering van een icoon, het rooms-katholieke priesterschap, poëzie als theologie, de synode van Emden in 1571 of het Anglicaanse kloosterleven. Alleen met de inzet van de unieke kenmerken van de verschillende denominaties kan de christelijke traditie het functionele alternatief bieden waar de westerse samenleving op dit moment zozeer behoefte aan heeft. 14 Ik bedoel hiermee geen afstand te nemen van de rooms-katholieke overtuigingen met betrekking tot het huwelijk, al juich ik wel toe dat het denken op dit gebied zich begint te verbreden.