Perspectief 2013-19

57 Personalia Rudolf Boon is emeritus hervormd predikant en emeritus hoogleraar Liturgie aan de VU en publiceert reeds meer dan vijftig jaar. Enkele bekende boeken van zijn hand zijn: ‘Een Progressief Conservatief’, ‘Hebreeuws Reveil’ en ‘Ontmoeting met Israel’. In zijn boek ‘Ons Cultureel Draagvlak’ behandelt hij de vraag: Wat zijn de bronnen van onze westerse cultuur? Bondig en scherp analyseert Rudolf Boon de cultuurcrisis waarin we betrokken zijn en besteedt daarbij uitvoerig aandacht aan de drie pijlers van de westerse identiteit: de Grieks- Romeinse beschaving, het Jodendom en het Christendom. Van onschatbare waarde is volgens hem de Verlichting, waarin eeuwenoude tradities van Europa tot bloei zijn gekomen. Boon verzet zich echter tegen de gangbare opvatting die zegt dat het Christendom na de Verlichting geen rol van betekenis meer speelt in onze cultuurvorming. Naar zijn mening is er ook een christelijk geinspireerde Verlichting. Hierin zijn humaniteit, democratie en een kritische geest tot ontplooiing gekomen. Boon heeft, met een indrukwekkende kennis van zaken, een eigenzinnige en belangwekkende bijdrage geleverd aan het huidige cultuurdebat. (Bron: uitgeverij Aspekt, Amersfoort) Geert van Dartel is secretaris van de Katholieke Vereniging voor Oecumene en werd in 1956 in Oss geboren. Van 1974 tot 1978 studeerde hij theologie aan de Katholieke Theolo- gische Faculteit in Nijmegen. Van 1978 tot 1983 studeerde hij in Zagreb oecumenische theologie en economie. Van 1983 tot 1994 was hij secretaris van de stichiting Koinonoyntes / Communicantes in Nijmegen. In 1994 trad hij in dienst van de St. Willibrordvereniging. Bert Groen (geboren 1953 in De Rijp, Noord-Holland) is professor in de liturgiewetenschap en sacramentele theologie en directeur van het Instituut voor Liturgie, Christelijke Kunst en Hymnologie aan de Universiteit van Graz (Oostenrijk). Aan die universiteit bekleedt hij ook de UNESCO-leerstoel voor interculturele en interreligieuze dialoog in Zuidoost-Europa (de Balkanlanden). In het academische jaar 2011/12 was hij gastprofessor en Fellow aan de Amerikaanse Yale University (Institute of Sacred Music). Hij vervult talrijke internationale wetenschappelijke en oecumenische functies en is onder meer voorzitter van de Society of Oriental Liturgy. Mgr. Gerard de Korte , bisschop van Groningen-Leeuwarden, werd geboren op 13 juni 1955 in Vianen. Hij is de jongste van de drie kinderen in een aannemersgezin. In 1974 haalde hij het diploma atheneum aan het Alberdingk Thijmcollege in Hilversum. Van 1974 tot 1980 studeerde hij geschiedenis aan de Rijksuniversiteit Utrecht. In deze periode kreeg De Korte steeds meer belangstelling voor geloof en kerk. Hij besloot na zijn afstuderen theologie te studeren. Tijdens het schrijven van zijn doctoraalscriptie behaalde hij de gymnasium- certificaten Grieks en Latijn. Hij behaalde zijn doctoraal in 1980. Kort daarna schreef hij zich in als student aan de Katholieke Theologische Universiteit te Utrecht. In 1984 werd hij intern priesterstudent in het Ariënskonvikt, de priesteropleiding van het aartsbisdom Utrecht. In 1987 slaagde hij voor het doctoraal examen theologie om in 1994 te promoveren tot doctor in de theologie bij prof. Van der Velden en prof. Rikhof met het proefschrift 'Pastoraat van de verzoening. Mogelijkheden en grenzen van de theologie van het woord, in het bijzonder van Eduard Thurneysen, voor het katholiek pastoraat' . Na zijn priesterwijding in 1987 werd hij staflid van het Ariënskonvikt, de priesteropleiding van de bisdommen Utrecht en Groningen- Leeuwarden. Tevens werd hij benoemd tot pastor van de St. Catharinakathedraal in de Utrechtse binnenstad. Van 1992 tot 1999 was hij rector van het Ariënskonvikt en in 1999 volgde zijn benoeming tot deken van Salland, een van de voormalige dekenaten van het aartsbisdom. Hij ging wonen in Zwolle. Als deken van Salland maakte hij sindsdien ook deel uit van de bisdomraad. Paus Johannes Paulus II benoemde mgr.De Korte op 11 april 2001 tot hulpbisschop van het aartsbisdom Utrecht en tot titulair bisschop van Caesarea in Mauretanië. Tevens benoemde kardinaal Simonis hem tot bisschoppelijk vicaris. Daarnaast bleef hij ook deken van Salland. Zijn belangrijkste bisschoppelijke taak was de catechetische