Perspectief 2012-15

Perspectief, Digitaal Oecumenisch Theologisch Tijdschrift Katholieke Vereniging voor Oecumene, nr. 15, april 2012 28 Met open vizier Een breed gedragen verklaring over zending door Wilbert van Saane Christian Witness in a Multireligious World (CWMW) 36 – Christelijk getuigenis in een multireligieuze wereld – is een zeer breed gedragen verklaring die werd gepresenteerd op 28 juni 2011 door dr. Geoff Tunnicliffe, algemeen secretaris van de Wereldwijde Evangelische Alliantie, dr. Olav Fykse Tveit, algemeen secretaris van de Wereldraad van Kerken, en kardinaal Jean-Louis Tauran van de Pauselijke Raad voor Interreligieuze Dialoog, in het hoofkwartier van de Wereldraad van Kerken in Genève, Zwitserland. Het is een eensgezinde verklaring waar het grootste deel van de wereldkerk – 90 % zei Tunnicliffe bij de presentatie; misschien wel 2 miljard christenen zei Tveit – via deze overkoepelende verbanden achter kan staan. Kardinaal Tauran noemde de presentatie daarom een historisch moment. 37 Het document biedt aanbevelingen voor christelijk getuigenis op plaatsen waar verschillende religies naast elkaar een rol spelen. Het is de bedoeling van de opstellers dat deze aanbevelingen op nationaal en regionaal niveau worden besproken en toegepast. Dat is gebeurt tijdens een vergadering van de Nederlandse Zendingsraad op 10 februari 2012 in tegenwoordigheid van vertegenwoordigers van evangelische zendingsorganisaties en van rooms-katholieke organisaties voor missie en oecumene. De Nederlandse vertaling van het document is inmiddels ook in diverse media gepubliceerd. De wordingsgeschiedenis van CWMW Tijdens de presentatie benadrukte dr. Tunnicliffe dat niet alleen het eindresultaat, maar ook het wordingsproces aandacht verdient. Voor een relatief kort document lijkt een proces van vijf jaar erg lang. Een verslag van dit wordingsproces is te vinden in het artikel van John Baxter-Brown, een van de opstellers, in TussenRuimte 2011/1. 38 De reden waarom de opstellers zo lang aan het document hebben gewerkt, is dat ze een intensief luisterproces wilden doormaken. Ze luisterden naar vertegenwoordigers van andere godsdiensten en naar elkaar. De gesprekken tijdens de verschillende consultaties waren niet alleen van intellectuele, maar ook van spirituele, mystieke aard. De groepsleden, die alle grote christelijke families vertegenwoordigden, deelden met elkaar hun weg in het geloof en hun ervaringen met bekering. Deze geestelijke dimensie van het voorbereidingsproces is tastbaar in de eenvoudige, korte tekst. Waarom zijn deze richtlijnen voor missionair werk belangrijk? Deze richtlijnen zijn in de eerste plaats als positieve stimulans bedoeld. Als het document in het eerste deel de basis van christelijk getuigenis formuleert, stelt het met verwijzing naar 1 Petrus 3, 15 dat het voor christenen een voorrecht en een vreugde is om verantwoording af te leggen van de hoop die in hen is. De richtlijnen stimuleren niet alleen, maar maken ook 36 http://www.oikoumene.org/fileadmin/files/wcc-main/2011pdfs/ChristianWitness_recommendations.pdf De Neder-landse vertaling is eveneens te vinden via www.oikoumene.org of op te vragen bij de Nederlandse Zendingsraad. 37 Zie http://www.oikoumene.org/en/news/news-management/eng/a/article/1637/christians-reach-broad-co.html voor een verslag van de presentatie van deze verklaring en de audiobestanden van de toespraken van dr. Tunnicliffe, dr. Tveit en kardinaal Tauran. 38 J. Baxter-Brown, Een gedragscode bij bekering. In: TussenRuimte: Tijdschrift voor interculturele theologie, 2011/1, blz. 17-21.