Perspectief 2010-8

Perspectief, Digitaal Oecumenisch Theologisch Tijdschrift Katholieke Vereniging voor Oecumene, nr. 8, juni 2010 24 Christus volgen Over discipelschap en vorming van het christelijke leven Rooms-katholieken en een delegatie van de VPE bespreken momenteel het rapport ‘On becoming a Christian’ over de internationale dialoog tussen beide groeperingen. In deze bijdrage staat hoofdstuk drie over de vorming van de gelovige en een leven in discipelschap centraal. Het rapport zelf is te vinden op www.StuCom.nl. Discipelschap: de praktische kant van ons geloof Over het belang van het volgen van Christus en het feit dat gelovigen onderricht nodig hebben om hun geloofsleven vorm te geven, zijn rooms-katholieken en pinksterchristenen het eens. Over dit hoofdstuk van het rapport bestond de grootste mate van overeenstemming. In beide tradities wordt de noodzaak van discipelschap onderkend. Beide groepen erkennen dat gelovigen niet alléén met hun Heer leven, maar dat ze dat samen met anderen doen. De gelovige is dus een discipel in de context van de kerkelijke gemeenschap, die ook een sleutelrol vervult in de vormgeving en de concrete invulling ervan. In het hoofdstuk vallen twee dingen op. Ten eerste:het historische deel heeft de meeste diepgang, maar waar de vraag naar wat we samen kunnen doen aan de orde is, wordt het hoofdstuk mager. Dat heeft te maken met het tweede opvallende: op een hoog abstractieniveau (over de noodzaak van discipelschap en de algemene aspecten van het leven van de gelovige) is men het eens. Zodra het echter om de concrete invulling van discipelschap gaat, gaan beide stromingen eigen wegen, onder andere vanwege de eigen ‘cultuur’ en het daarbij behorende taalgebruik. Verder rust er vanuit het verleden een zware hypotheek op de relatie tussen beide gemeenschappen. En tenslotte zijn de leerstellige verschillen niet te ontkennen. Een gezamenlijk optrekken lijkt in de praktijk daarom slechts sporadisch mogelijk. Om dat vaker te kunnen doen, valt er een barrière te slechten en daarmee kan alleen een begin worden gemaakt door het vaststellen van gezamenlijke grond. Voor beide gemeenschappen, zo blijkt, is ‘navolging’ levenslang. Er is altijd ruimte voor gelovigen om te groeien in de kunst van het volgen van Jezus, en dus is er een blijvende noodzaak voor onderricht en instructie. In beide gemeenschappen worden christenen opgeroepen om zich aan de Heer toe te wijden (de spirituele dimensie). Dit behelst de ‘navolging van Christus’ en ‘levensheiliging’ (de ethische dimensie). Hoewel deze dimensies in beide geloofsgemeenschappen ruimschoots aanwezig zijn, is het een open vraag of men er wel op dezelfde manier mee omgaat. Verschillende vormen van discipelschap Vanaf de apostolische tijd neemt het gehoor geven aan het zendingsbevel (Matteüs 28,16- 20) een vooraanstaande plaats in onder de manieren waarop discipelschap werd vormgegeven. Tallozen zijn uitgegaan naar plaatsen dichtbij en ver weg om - soms in uiterst Drs. Huib Zegwaart is verbonden aan de ambtsopleiding ‘Azusa Theologische Hogeschool’ van de Verenigde Pinkster en Evangeliegemeenten aan de VU in Amsterdam. Hij neemt al vele jaren deel aan de internationale dialoog van katholieken en pentecostals. Hij was nauw betrokken bij de totstandkoming van het rapport ‘On becoming a christian’ dat centraal staat in de ontmoetingen tussen katholieken en pinksterchristenen in Nederland.