Samengeroepen om vredestichters te zijn

SAMENGEROEPEN OM VREDESTICHTERS TE ZIJN 130 SAMEN GEROEPEN OM VREDESTICHTERS TE ZIJN: EEN EXEMPLARISCHE DIALOOG207 Nabeschouwing: benaderingen van vrede Bij wijze van nabeschouwing bij de heruitgave van de Nederlandse vertaling van Called together to be Peacemakers signaleren we allereerst de verschillen in structurering van leergezag en verschillende mate van centralisatie. In deze bijdrage verkennen we echter niet de ecclesiologische verschillen, maar het pluralisme in het denken over oorlog en vrede, pacifisme en rechtmatige verdediging. We doen dat in de overtuiging dat de discussie die hierin tot uitdrukking komt, universeel menselijk is: is er een recht of zelfs plicht tot zelfverdediging en hoe ver mogen of moeten mensen hierin gaan? En: welk gewicht legt de visie op overheden hierbij in de schaal? Daarenboven is de discussie tussen pacifisme en ‘rechtmatige verdediging’ ook universeel aanwezig in en tussen de christelijke kerken. Om deze redenen verdient dit document Samen geroepen om vredestichters te zijn meer aandacht dan het tot dusverre kreeg: de relevantie is in dubbele zin universeel en gaat zo niet alle mensen aan – die naar vrede verlangen en ernaar zoeken – dan toch alle christenen die hun morele posities toetsen aan Schrift en traditie. Samen geroepen om vredestichters te zijn is dus in dubbele zin exemplarisch voor een brede oecumenische dialoog over oorlog en vrede. 207 Dit artikel kwam tot stand mede dankzij de open dialoog met ds. Anne -Marie Visser . Inzichten van die dialoog zijn in dit artikel door de auteur verwerkt.

RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=