EEN EXEMPLARISCHE DIALOOG 131 Daarom vragen we ons in deze slotbeschouwing af, welke benaderingen van vredesvraagstukken er in kerken feitelijk bestaan. Dat is belangrijk, omdat die in een of andere vorm besproken worden in het document Samen geroepen om vredestichters te zijn. De dialoog tussen de doopsgezinden en rooms-katholieken is een driedubbele. Het is ten eerste een dialoog tussen geloofsgemeenschappen, maar ook, ten tweede, binnen de gemeenschappen. Ten derde is het een dialoog over de betekenis van de genoemde tradities in verschillende historische en nationaal-politieke, maar ook internationale contexten. Ondanks deze cumulatie van contexten is er toch een verklaring uit gekomen, en wel een die zeer de moeite waard is. Allereerst is de vraag: wat verstaan we onder vrede? Wat vrede niet is, is vaak duidelijker dan wat vrede wel is. Vrede is meer dan de afwezigheid van oorlog, daarover bestaat ook in kerken een brede consensus. Maar wat is vrede dan wel? A. Vrucht van gerechtigheid Het Bijbels getuigenis biedt allereerst aanknopingspunten om te stellen: vrede is de vrucht van gerechtigheid (Jes. 32:17) maar ook: ‘En de vrucht van de gerechtigheid wordt in vrede gezaaid voor hen die vrede stichten’ (Jak. 3,18). Dit profetisch vredesvisioen stelt dus de gerechtigheid voorop als weg naar vrede, maar verbindt ook omgekeerd vrede met de weg naar gerechtigheid. Bijbelse profetie als morele traditie bevat drie elementen: ten eerste de belofte van een vreedzame toekomst; ten tweede de aanklacht van praktijken die strijdig zijn met dit visioen (zoals verwaarlozing van de armen en van weduwen en wezen, machtsmisbruik); ten derde de oproep tot bekering in het perspectief van een herstel van de verbondsrelatie met God. Het profetisch vredesvisioen vormt dan ook de Bijbelse grondslag voor concepten van ‘rechtvaardige vrede’208 die in de laatste 208 Schlabach, G. What is “Just Peace”. A Collation and Synthesis based on Catholic and Ecumenical Christian Sources prepared by Gerald W. Schlabach,
RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=