HOOFDSTUKV 42 is (cf. 1 Kor. 12:13) – charisma’s, als vrije gaven, bedoeld zijn als goddelijke middelen om bij te dragen aan het herstel van die eenheid die de wil van Christus is (cf. Joh. 17:21). 111. Ondertussen worden katholieken en pinkstergelovigen aangespoord hun eigen individuele charisma’s te beoefenen met een hernieuwd besef van hun rol in de opbouw van de Kerk en de bevordering van de christelijke eenheid. Katholieken en pinkstergelovigen zijn er bovendien van overtuigd dat, zoals Novatianus, een christen uit de derde eeuw, verklaarde, reflecterend op het ware geloof van de Kerk: Het is de Heilige Geest die hart en geest van de leerlingen gesterkt heeft, die de evangelische geheimen ontsloten heeft, die daarin zijn licht heeft laten schijnen over goddelijke zaken; door Hem bemoedigd vreesden zij noch gevangenis, noch ketenen omwille van de naam van de Heer, ja zelfs traden zij de machten en de martelingen van deze wereld met voeten, door Hem hiertoe immers gewapend en gesterkt en met de gaven in zich die dezelfde Geest de kerk, de bruid van Christus, als sieraad schenkt en leidt. Hij is het immers, die profeten in de kerk aanstelt, leraren onderricht, tongen leidt, wonderen en genezingen verricht, wonderbare werken tot stand brengt, het onderscheid der geesten mogelijk maakt, bestuursbevoegdheden toekent, raad geeft en iedere charismatische gave toewijst en ordent en daarom de Kerk van de Heer overal en in alles volmaakt en volkomen maakt. (Novatianus, De Trinitate, 29.9-10 [CCL 4, 70]; geciteerd door paus Johannes Paulus II in de Encycliek Veritatis Splendor, 108, vert. Kerkelijke Documentatie december 1993). 112. Hoe de resultaten van deze dialoog gedeeld en verspreid zullen worden zal duidelijk worden als lezers ervoor kiezen ze toe te passen in hun eigen situaties. Deelnemers aan deze fase van de dialoog roepen de lezers op te overwegen dit rapport op verschillende en creatieve manieren te gebruiken. Dat zou één of meer van de volgende mogelijkheden kunnen inhouden:
RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=