Onze Vader - Vader van allen

13 Het gebed begint met een erkenning van God en een beloning voor geloof, wanneer wij zeggen: “Vader die in de hemel zijt” (Mattheüs 6:9). Want daarmee bidden we tot God en onderstrepen we ons geloof. Die aanspreking is daar namelijk een beloning voor. Er staat geschreven: 'Wie in Hem geloofden, aan hen gaf Hij het voorrecht dat zij kinderen van God werden genoemd' (1 Joh 1:12). Tertullianus Na het eucharistisch gebed bidden we het gebed dat de Verlosser zijn leerlingen heeft geleerd, met een zuiver geweten noemen we God 'Onze Vader' en zeggen we "Onze Vader die in de hemel zijt". Oh, alles overtreffende liefde van God! Hen die tegen Hem misdaan hebben en die in de grote ellende hebben gezeten, heeft hij zo'n totale vergeving van hun slechte daden geschonken en deel gegeven aan zijn genade, dat ze Hem zelfs Vader mogen noemen. "Onze Vader die in de hemel zijt". Cyrillus 1. Wat betekent het voor ons dat we God met Vader aanspreken? Bovenal wilde de Leraar van de vrede en Leermeester van de eenheid niet dat ieder voor zich en apart bidt. Wie bidt moet dat niet alleen doen voor zichzelf. We zeggen niet 'Mijn vader die in de hemel zijt' of 'geef mij heden mijn brood'. Cyprianus Evenzo baden ook de apostelen samen met de discipelen na de Hemelvaart van de Heer, zo lezen we in de Schrift. Allen bleven eendrachtig volharden in gebed, staat er, samen met de vrouwen, met Maria, de moeder van Jezus, en zijn broers (Handelingen 1:14). Zij volhardden eendrachtig in hun gebed, en door hun aandringen en eenheid van hart wordt nog iets duidelijk: God, die de mensen eendrachtig laat wonen in één huis (Psalm 67(68:7) laat in zijn goddelijke, eeuwige huis uitsluitend mensen toe bij wie het gebed getuigt van eendracht. Cyprianus 2. Bidden tot God is volgens Cyprianus altijd verbonden met de gemeenschap en met de eenheid van de kerk. Wat betekent dit voor het gebed binnen de eigen gemeenschap?