Basis HTML versie
16
sprek met president Saddam
Hussein. Saddam vroeg aan
onze bisschop wat zijn wensen
waren, waarop de bisschop te
kennen gaf dat hij graag drie
mensen naar Turkije zou
sturen om daar te studeren voor
priester. Saddam was het er
mee eens en hij tekende
meteen een bevel daartoe.”
“Ik ging daar naar een zeer goed
klooster, Deir Umr oftewel Mor
Gabriel. Daar verblijft bisschop
Akta
º
. Ik studeerde daar van
1990 tot 1991 Syrische
literatuur en Syrisch-orthodoxe
kerkzang.” Het was een vervolg
op religieuze studies die hij al
in Mossul volgde, waarbij hij
ook de kerktaal van de Syrisch-
orthodoxe Kerk leerde, het
Aramees. De studie in Turkije
duurde een jaar. “Daarna
keerden we terug naar Bagdad,
waar onze bisschop Saverios
ons tot priester wijdde. “Ikwerd
benoemd als priester voor de
Sint Thomaskerk in Mansour,
een wijk in Bagdad, waar ik
werkte van 1991 tot 1999.”
Welvaart
Hij verrichtte zijn dienstwerk
in dat bisdom onder 750
families. “De meeste families
bestonden uit overheids-
dienaars en zakenmensen.”
Zijn Syrisch-orthodoxen zo
welgesteld? “Ja, zo’n 60% van
de Syrisch-orthodoxen in Irak
zijn rijk, vooral in Bagdad. Ze
zitten in de handel en hebben
werkplaatsen, waar ze bijvoor-
beeld schoenen maken. Velen
onder hen maken onderdelen
voor auto’s.” Ook extreme
rijkdom komt voor: “Een van
de mensen is zo rijk dat hij een
Syrisch-orthodoxe kerk bouw-
de in Bagdad: de kerk van Mar
Behnam en Mar Matta, in de
wijk Dora. De kerk is enkele
maanden geleden opgeblazen
en werd zwaar beschadigd.”
Ook onder het oude regime
ging het goed met de Syrisch-
orthodoxe gemeenschap,
vertelt aboena Klemis: “Er wa-
ren geen problemen met hem.
Saddam pakte de mensen aan
die problemen maakten, of die
lelijke dingen over hem zei-
den. Maar als je je niet bezig
hield met politieke zaken, hield
hij ook afstand van jou.”
Parochiepastoraat
Aboena Klemis was druk in de
weer in de parochie. Hij doop-
te, huwde, deed uitvaarten en
ging op huisbezoek. Ook
waren er wekelijkse bijeen-
komsten voor godsdienst-
onderricht en uiteraard litur-
gische taken.
De Syrisch-orthodoxe Kerk
heeft speciale gedachtenis-
vieringen voor de overledenen
op de derde dag na het overlij-
den, een week, veertig dagen
en een jaar. “Daarvoor kwa-
men we samen op de vrijdagen
en vierden we een
qurobo
ofte-
wel een Goddelijke Liturgie”.
Qurobo en Goddelijke Liturgie
zijn oosterse termen voor
eucharistieviering. Daarvan
waren er ook twee op zon-
dagen: “Op zondagen hadden
we een gewone qurobo. We
vierden twee keer eucharistie,
één viering ’s morgens en één
’s avonds. Mensen die op zon-
dag werkten, gingen na het
werk naar de eucharistie van
rond een uur of vier, vijf.” De
zondag is een werkdag in het
overheersend islamitische
Irak.
Hetzelfde werk verricht hij nu
in Zweden, waar hij in 1999
naartoe verhuisde. De verhui-
zing werd noodzakelijk toen
bleek dat hij een medische be-
handeling nodig had die in Irak
niet mogelijk was: “Ik ben ziek
geworden, had een hartziekte.
De kerk kon noch de operatie
betalen, noch de medicijnen
daarna. In verband met mijn
gezondheid was het een goede
oplossing dat ik naar Zweden
verhuisde.”
In Zweden zijn ongeveer 250
families, zo’n 1000 personen,
aan zijn zorg toevertrouwd.
Het totaal aantal Syrisch-
orthodoxen schat Klemis, met
een slag om de arm, op
ongeveer 5.000 families. Het
percentage Irakezen onder hen
weet hij niet zo gauw. Het
totaal aantal Irakese christenen
in Irak: Syrisch-orthodoxen,
maar ook Assyriërs en Chal-
deeën, schat hij op ongeveer
1.000 families.
Zweden
We schatten op basis van de
5.000 Syrisch-orthodoxe
families in Zweden die Klemis
noemt, dat het aantal Syrisch-
orthodoxen in Zweden en Irak
inmiddels elkaar niet veel
ontloopt. In Irak wonen naar
schatting 25.000 Syrisch-
orthodoxen (slechts 4% van de
in totaal 600.000 christenen in
het land) op een bevolking van
25 miljoen Irakezen.