Basis HTML versie
32
oecumenische bijeenkomsten is relatief
hoog. Hoewel wij in Nederland
gezegend zijn met een rijke
oecumenische traditie en allerlei
platformen, raden en andere vormen
van oecumenisch overleg; oecumene
als term mist in Nederland het nodige
elan. Oecumene heeft niet altijd een
verfrissende en inspirerende uitstraling.
Niet altijd. Wanneer wel? In kleine
ontmoetingen van plaatselijke kerken.
In activiteiten die door verschillende
kerken of organisaties worden
georganiseerd. Op plekken waar ineens
mensen uit verschillende tradities
samen in een viering aanwezig zijn. Of
wanneer zij elkaar tegen komen op
straat en met elkaar in gesprek gaan
over wat hun geloof, hun christenzijn,
hen zegt. Oecumene (grieks voor: de
bewoonde wereld, het wereldgebeuren)
in de brede betekenis van het woord is
wereldwijde religieuze eenheid. De
smallere betekenis ligt in samenwerking
en wederzijds begrip tussen
bijvoorbeeld de ons bekende
verschillende denominaties binnen de
kerk.
Van dialoog naar handelings
oecumene
Wat is de huidige stand van zaken in de
oecumene? Zijn we nog wel op weg
naar religieuze eenheid? Of blijft dit iets
wat moet wachten tot het eschaton?
Moeten we wel op weg? Willen we dat
wel? Zoals een aartsbisschop uit
Oostenrijk stelde: Het zoeken naar
eenheid is vruchtbaar geweest, maar
de tijd is rijp voor een dialoog
oecumene in alle verscheidenheid.
Deze moet toegroeien naar een
handelingsoecumene. Want dat is per
slot van rekening waar we met zijn allen
naar uitzien. Oecumene moet je doen!
Bijvoorbeeld op een grote bijeenkomst
zoals die in Basel, Graz en Sibiu. Maar
juist daar zien we dat het pas echt
werkt in het klein. Oecumene wordt
gedragen door de gesprekken
onderling. Door begrip en een
liefdevolle houding naar elkaar toe.
Zoals een van de katholieke
gedelegeerden sprak: We moeten trots
op elkaar kunnen zijn zoals broers en
zussen van een gezin dat ook zijn, ook
al zijn ze nog zo verschillend.