De Kerk- Op weg naar een gemeenschappelijke visie

A. Gods plan met de schepping: het koninkrijk 43 60. Christenen zijn zich tegenwoordig meer bewust van de grote waaier van gods- diensten die van de hunne verschillen en van de positieve waarheden en waarden die zij be- vatten. 61 Dit biedt christenen de gelegenheid om zich die evangeliepassages in herinnering te brengen waarin Jezus zelf in positieve zin spreekt over degenen die ‘vreemd’ of ‘anders’ wa- ren in verhouding tot hen die naar hem luisterden (Mat. 8,11-12; Luc. 7,9; 13,28-30). Christe- nen erkennen de vrijheid van godsdienst als een van de fundamentele dimensies van de menselijke waardigheid en met de liefde waartoe Christus zelf opriep proberen zij die waar- digheid te respecteren en met anderen in gesprek te gaan, niet alleen om de rijkdom van het christelijk geloof mee te delen, maar ook om alle elementen van waarheid en goedheid te waarderen die in andere godsdiensten aanwezig zijn. Toen vroeger het Evangelie werd ver- kondigd aan mensen die er niet van hadden gehoord, werd andere godsdiensten niet altijd het verschuldigde respect betoond. Evangelisatie moet altijd respect hebben voor hen die er andere geloofsovertuigingen op na houden. Aan anderen het vreugdevolle nieuws meedelen van de waarheid die in het Nieuwe Testament wordt geopenbaard is een uitdrukking van eerbiedige liefde. 62 In de huidige context van een toegenomen bewustzijn van religieus plu- ralisme zijn de mogelijkheid van heil voor hen die niet uitdrukkelijk in Christus geloven en de verhouding tussen de interreligieuze dialoog en de verkondiging van Jezus als de Heer steeds meer onderwerpen geworden waarover christenen nadenken en discussiëren. 61 Over vragen die met dit onderwerp verband houden zie ‘Religious Plurality and Christian Self-Understanding’ (2006); dit is het resultaat van een studieproces dat ingaat op suggesties die in 2002 gedaan zijn door het centraal comité van de Wereldraad aan de drie staven van Geloof en Kerkorde, Interreligieuze Betrekkingen en Missie en Evangelisatie; deze tekst is beschikbaar o p www.oikoumene.org/en/resources/documents/assembly/porto-alegre- 2006/3-preparatory-and-background-documents/religious-plurality-and-christian-self-understanding.html . Deze verklaring volgt de discussie over de verhouding tussen zending en de wereldgodsdiensten op de conferentie van de commissie voor Wereldzending en Evangelisatie te San Antonio in 1989. Vanwege zijn relevantie voor de algemene thema’s die in dit hoofdstuk worden opgepakt komen we in elk van de drie secties ervan hier en daar vermelding tegen van interreligieuze verhoudingen. 62 De ‘Charta Oecumenica’ (2001) van de Conferentie van Europese Kerken (CEC) en de Raad van Europese Bisschoppenconferenties (CCEE) §2 stelt: ‘We verplichten ons tot de erkenning dat iedere persoon in geweten vrij is te kiezen voor het aanhangen van een godsdienst of het behoren tot een kerk; dit betekent dat niemand door morele druk of materieel lokmiddel tot bekering wordt gebracht; het betekent ook dat aan iemand die zich uit vrije wil bekeert niets in de weg wordt gelegd.’ Zie ook ‘Christian Witness in a Multi-Religious World. Re- commendations for Conduct’ van de Pauselijke Raad voor Interreligieuze Dialoog, de Wereldraad van Kerken en de Evangelische (Wereld)Alliantie, goedgekeurd op 28 januari 2011 en beschikbaar op www.vatican.va/ro- man_curia/pontifical_councils/interelg/documents/rc_pc_interelg_doc_2011110_testimonianza-cristi- ana_en.html .