De Kerk- Op weg naar een gemeenschappelijke visie

20 HOOFDSTUK II De Kerk van de Drie Ene God inhoudt, zoals bij de veroordeling van apartheid door vele christengemeenschappen. 23 Er zijn grenzen aan rechtmatige verscheidenheid; wanneer die aanvaardbare grenzen te boven gaat, kan ze de gave van de eenheid tenietdoen. Binnen de Kerk hebben ketterijen en schisma’s samen met politieke conflicten en uitingen van haat de door God gegeven gemeenschap be- dreigd. Christenen zijn geroepen om niet alleen zich onvermoeid in te zetten voor de beëin- diging van verdeeldheid en ketterij, maar ook voor het behouden en waarderen van rechtma- tige verschillen in hun liturgie, gewoonten en recht, en voor het koesteren van rechtmatige verscheidenheid in spiritualiteit, theologische methode en formulering op zo’n manier dat zij bijdragen aan de eenheid en katholiciteit van de Kerk als geheel. 24 Rechtmatige en splijtende verscheidenheid Op zoek naar de eenheid waarvoor Christus heeft gebeden zijn oecumenische dialogen voor een groot deel een poging geweest van vertegenwoordigers van verschillende christe- lijke kerken om met de hulp van de heilige Geest te onderscheiden tussen wat naar de wil van God voor de eenheid noodzakelijk is en wat echt kan worden gezien als rechtmatige 23 World Council of Churches’ Consultation with Member-Churches in South Africa – Cottesloe, Johannesburg 7- 14 December 1960’, in The Ecumenical Review 13 (1961)2, 244-250; ‘Statement on Confessional Integrity’ in The Proceedings of the Sixth Assembly of the Lutheran World Federation. Dar-es-Salam, Tanzania, June 13-25 1977 , Genève (Lutheran World Federation) 1977, 179-180, 210-212; ‘Resolution on Racism and South Africa’ in Ot- tawa 82. Proceedings of the 21 st General Council of the World Alliance of Reformed Churches (Presbyterian and Congregational) Held at Ottawa, Canada, August 17-27 1982 , Genève (Offices of the Alliance) 1983, 176-180; The Belhar Confession , www.urcsa.org/za/documents/The% 20Belhar%20 Confession.pdf . 24 Vgl. de verklaring van de Wereldraad van Kerken ‘The Unity of the Church as koinonia . Gift and Calling’: ‘Verscheidenheid die geworteld is in theologische tradities, verschillende culturele, etnische of historische con- texten hoort wezenlijk bij gemeenschap; toch zijn er grenzen aan verscheidenheid. Verscheidenheid is niet legi- tiem wanneer zij bijvoorbeeld de gemeenschappelijke belijdenis van Jezus Christus als God en Verlosser die gis- teren, vandaag en voor altijd dezelfde is (Heb. 13,8) onmogelijk maakt…. In een gemeenschap worden vormen van verscheidenheid harmonieus bijeengebracht als gaven van de heilige Geest en dragen bij aan de rijkdom en de volheid van de Kerk van God.’ in M. Kinnamon (ed.), Signs of the Spirit. Official Report Seventh Assembly , Genève (WCC)/Grand Rapids (Eerdmans) 1991, 173. Het thema van de legitieme verscheidenheid wordt vaak behandeld in internationale bilaterale dialogen. Zo vestigt de anglicaans/orthodoxe dialoog de aandacht op de brede verscheidenheid in het leven van de plaatselijke kerken: ‘Zolang hun getuigenis van het ene geloof onge- schonden blijft, wordt zo’n verscheidenheid niet gezien als een tekort of als stof voor verdeeldheid, maar als kenmerkend voor de volheid van de ene Geest die aan ieder toebedeelt naar zijn wil.’ ( The Church of the Triune God. The Cyprus Statement Agreed by the International Commission for Anglican-Orthodox Dialogue 2006 , London, Anglican Communion Office 2006, 91). Zie ook Luthers/rooms-katholieke dialoog, Facing Unity (1984) § 5-7, 27-30 en vooral 31-34 in Growth in agreement III 68-69; anglicaans/rooms-katholieke internatio- nale commissie, The Gift of Authority § 26-31 in Kerkelijke Documentatie 29 (2001/5 15-37 (= Growth in Agree- ment III 68-69); methodistisch/rooms-katholieke dialoog, Speaking the Truth in Love § 50 in Growth in Agree- ment III , 154.