Vijfentwintig jaar geleden schreven onze bisschoppen een brief met als titel: “Onze oecumenische opdracht, een prioriteit”. We zijn nu een kwarteeuw verder. Oecumene is nog steeds een prioriteit. Dat was het ook al voor Jezus lezen we in Johannes 17. We geloven in een kerk die de zichtbare eenheid van het Lichaam van Christus toont. Dat betekent niet dat we om dat doel te bereiken steeds op dezelfde voet door moeten gaan.

Iedere tijd legt andere accenten. Zelfs als het doel en de weg dezelfde zijn dan nog is het niet vreemd als er een gedaanteverandering in het streven naar eenheid plaats vindt. Oecumene wordt gekenmerkt door beweging, niet door starheid.

Dat is ook de reden waarom onze katholieke vereniging voor oecumene nieuwe stappen gaat zetten. In haar beleidsplan kiest ze er voor om katholieken en andere christenen uit te nodigen om met elkaar en met christenen uit andere kerken in contact te komen en in gesprek te gaan. Een website en allerlei andere sociale media zullen daarbij hulpmiddelen zijn. Ons doel is dat christenen elkaar uitdagen en stimuleren en zo hun zelfkennis vergroten. Centraal staat de uitwisseling. Niet die van boven naar beneden of van beneden naar boven, maar van christenen onder elkaar.

Daarbij vertrouwen we er op dat de woorden uit het Oecumenisch Directorium”(nr 22) niets aan kracht verloren hebben. Nog steeds geldt: “Oecumene is een genadegave Gods”. Wij willen ruimte maken voor de H.Geest. Die Geest moet het werk doen. We zijn overtuigd dat het altijd Pasen is. De Geest maakt zichtbaar dat Christus verrezen is en leeft in zijn Kerk.