Bij de Nieuwe Bijbelvertaling

Het thema van Willibrordzondag 2004 (7 november) was: 'Samen de Schrift openen'. Met dit thema sloot Willibrordzondag aan bij het verschijnen van de Nieuwe Bijbelvertaling (NBV) eind 2004. Aan deze vertaling werkten katholieke, protestantse en joodse deskundigen mee.

Daarnaast waren er lezers uit verschillende geloofsgemeenschappen en kerken. De Nieuwe Bijbelvertaling verscheen voorafgaand aan Willibrordzondag. Kardinaal Danneels en kardinaal Willebrands noemen de NBV een belangrijk instrument voor de oecumene in de aanbeveling bij de katholieke editie.

Liturgische suggesties voor Willibrordzondag kunt u hier nog downloaden (Word-bestand 756kB).

Op vrijdag 5 november 2004 organiseerde de Katholieke Vereniging voor Oecumene in 's-Hertogenbosch een bijeenkomst rond de bijbel en oecumene. De lezingen die daarbij werden uitgesproken, staan op deze site.

Naast een poster werd er een gebedsprentje uitgegeven. Op het gebedsprentje wordt de tekst van het Onze Vader uit de Nieuwe Bijbelvertaling gepubliceerd en een meditatie bij het gebed:

Meditatie bij het ‘Onze Vader’

Laat ons geloof geen bron van onenigheid en twist zijn, maar een bron van harmonie en eensgezindheid. Alleen broers en zussen kunnen immers over ‘onze Vader’ spreken; geen van hen kan die Vader claimen. Of in de woorden van Sint Willibrord: Moge het in Gods naam goed gaan!
Wanneer wij bidden, spreken wij niet alleen God, maar ook onszelf en elkaar aan. Hoe zouden wij aan de Vader kunnen vragen dat zijn naam wordt geheiligd, dat zijn koninkrijk komt en zijn wil wordt gedaan, als wijzelf het tegendeel daarvan doen? Hoe zouden wij om brood kunnen bidden, om vergeving, vrijwaring van beproeving en verlossing van de boze, als wij elkaar geen brood gunnen of geen vergeving geschonken hebben?
God ‘onze Vader’ noemen, houdt in dat wij als broers en zussen ook ons eigen steentje bijdragen. Wij kunnen dat doen door in het spoor van Jezus te gaan. Jezus wil hetzelfde als de Vader. Hij heeft de beden van het onzevader in zijn leven waargemaakt. Hij heeft laten zien wat het betekent om de naam te heiligen door de wil van God te doen, ook in de beproeving,  door brood uit te delen, vergeving te schenken en de boze af te wijzen.
Wij heiligen de naam van onze Vader door uitdrukkelijk voor Hem te kiezen in plaats van voor de boze, door onze dankbaarheid, door zijn wil te doen en anderen brood te geven, barmhartig te zijn en te vergeven, door eensgezind te bidden in de naam van Jezus. Waar dat gebeurt, is het op aarde zoals in de hemel.

Y. van den Akker-Savelsbergh