Pokrof 17 Ontmoeting met het Geheim Eucharistie vieren volgens de Byzantijnse ritus Toen wij klein waren hield mijn vader er van om ’s zondags steeds naar een andere kerk te gaan. En zo zwierven we door Amsterdam, dan weer naar de Augustinus op de Postjesweg, dan de Vincentius op de Jacob van Lennepkade, of de Liefde in de Bilderdijkstraat. Zo kwamen we ook een keer op de Westermarkt in de katholieke kapel van het Oosters Werk Pokrof van de kapucijnen. Zij waren daarmee begonnen voor de vluchtelingen die vanuit de Sowjet-Unie na de oorlog in Nederland waren terecht gekomen. Dat vergeet ik nooit meer. Zo anders, maar ook zo ingrijpend… Ik herinner me nog een kleine icoon van Christus in een glazen omhulsel, ik keek er naar als naar een beeld uit een andere wereld. Neen, dat was niet zo maar een Mis, zoals in die andere kerken. Dit was proeven van een Geheim, ontmoeting met het Geheim. Maar zo begint het ook… Geheimzinnig, Het is wat rommelig, dat begin… in een hoekje is de priester brood aan het snijden, en wijn in een beker aan het doen…En danwordt de hele kerk bewierookt… Er komt een eigen atmosfeer te hangen… Je ruikt het… En dan klinkt het ineens: “Gezegend het Koninkrijk van de Vader, de Zoon en de heilige Geest…” Zo dat weet je dan… Dat staat. Het koninkrijk Gods , daar zijn we hier dus voor… Dat is er nu… Geweldig, maar wat geheimzinnig, en wat klinkt die taal mooi! laat ons in vrede bidden… Omvrede, omeenheid, voor de paus, voor de bisschoppen, voor de vluchtelingen, voor de zieken en lijdenden… voor alle eenvoudige mensen… We zingen om in de stemming te komen, en bidden nogmaals, en nogmaals… en we weten het... zalig de armen van geest… Dan behoort ons dat Rijk der hemelen… Intocht met het boek : nu begint het echt Zo begon het vroeger ook. We wachtten tot de bisschop kwam en vulden de tijd met bidden en zingen. Als de bisschop dan binnenkwam werd hij ontvangen met Het Boek… Het Boek, daarom komen we bij toch elkaar… Dat Boek dat ons het Leven beschrijft, het Boek dat ons het Geheim openbaart…. Het geheim van een bevrijdende God… Ja, de heilige God, de heilige en Sterke, de heilige en Onsterfelijke, ontferm u over ons… In de luister van die God, die de hele ruimte vult, mogen we luisteren naar dat Boek… Eerst uit een brief van een van de apostelen en dan uit het evangelie. De diaken zegt het terecht: Zegen me, vader, die het evangelie gaat verkondigen van de heilige apostel en evangelist Johannes… en de priester antwoordt: “Moge U zijn Woord met kracht verkondigen, dan wordt de Blijde Boodschap vervuld… Zo laten wij ons vervullen en doordringen in de homilie. Dat hopen we tenminste. Oekraïense katholieke Goddelijke Liturgie. Bidden omde grote en dringende noden We zijn nu klaar om onze dringende noden uit te zeggen en aan God voor te leggen. Ja, Zeggen wij het met heel ons hart, met heel onze ziel: God luister naar ons en wees ons barmhartig… Denk aan onze overledenen, aan degenen die nog aan het
RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=