Pokrof 11 relatief grote concentratie christenen (nu naar schatting 30% van de bevolking), een aantal belangrijke christelijke kerken, kloosters en archeologische sites enhet feit dat veel christenen uit bv. Bagdad hun oorsprong hebben in deze streek, beschouwen veel christenen de Vlakte van Niniveh als een soort thuisland. Sommigen verbinden daar ook politieke consequenties aan en vragen een vorm van autonomie binnen het geheel van de Iraakse staat. Voor sommigen zou het moeten gaan om een culturele autonomie, vooral de erkenning van het Sureth als officiële taal, anderen denken eerder aan een vorm van zelfbestuur in een autonome regio, met een statuut dat vergelijkbaar is als het autonome Koerdistan. De Chaldeeuwse Kerk is sterk gekant tegen een dergelijke idee; afgezien van twijfel over het realiteitsgehalte een autonoom christelijk ‘thuisland’ uit te bouwen is er de angst dat een dergelijke politieke stap een marginalisering zou kunnen betekenen van de christelijke gemeenschap. Een terugplooien op een etnische identiteit (aangeduid als “Assyrisch”) zou een belemmering zijn een stem te laten klinken in de brede samenleving die in de eerste plaats Arabisch (en wat het noorden betreft Koerdisch) is. Het wekt dan ook geen verbazing dat de paus in zijn toespraken dit politieke aspect niet heeft aangeraakt, maar vooral is ingegaan op het afschuwelijke lijden dat over deze streek is gebracht ten gevolge van de bezetting door de “Islamic State” en opriep tot “herbouwen”, niet alleen de verwoeste kerken, maar ook met betrekking tot een christelijke presentie. De jongeren riep hij toe trouw te blijven aan hun roots, land, cultuur en traditie, maar vooral hun beproefd christelijk geloof. Besluit De reis van paus Franciscus heeft binnen Irak veel reacties losgeweekt, meestal positief. Christenen waren blij dat op deze manier hun kleine en bedreigde gemeenschap internationaal in de belangstelling kwam. De reis werd ervaren als een bemoediging en steun in de rug en het moet gezegd dat het Vaticaan het niet bij woorden laat, maar samen met de lokale Kerken op heel wat manieren ook bemiddelt bij het geven van materiële steun en het bevorderen van allerlei projecten. De politieke en economische situatie is echter zo instabiel dat het niet realistisch is te verwachten dat op korte termijn de broederlijke samenleving waar de paus voor pleitte een realiteit zal zijn. Daarvoor zijn de strategieën aan christelijke kant te uiteenlopend en is er onzekerheid met betrekking hoe het hoogste politieke niveau om wil gaan met de christelijke minderheid. Veel christenen zullen geen andere uitweg zien dan de weg te kiezen van de emigratie. Herman Teule Herman Teule is professor-emeritus oosters christendom van de Nijmeegse Radboud Universiteit en tevens professor-emeritus van de Katholieke Universiteit Leuven. Paus Franciscus ontmoet de hoogste shi’itische leider van Irak, ayatollah Al-Sistani.
RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=