Jaargang 67 Nummer 1

Pokrof 9 Hedendaagse Georgische Iconen Zoals veel van zijn generatie twintig- ste-eeuwse iconenschilders leerde Amiran Goglidze iconen kennen bij het restaureren van kerken. Hij eindigde zijn schoolopleiding in 1971 waar I. Nikoladze zijn leraar schilderen was. Hij vervolgde zijn opleiding tot restau- rateur aan de nationale academie van oude kunst van 1971 – 1977. In die tijd raakte hij meer vertrouwd met iconen omdat hij betrokken was bij de restau- ratie van meer dan vijftig kerken in Georgië. Zo maakte hij zich de bijzon- dere kenmerken eigen van de Georgische iconen: de verzadigde kleuren, de lineaire stijl, de mix van zeer hiëratische en expressieve gezich- ten die zo eigen zijn aan de kerkelijke kunst in Georgië. G oglidze ontwikkelde zijn eigen strikt lineaire stijl, die het beste van de vroege Byzantijnse kunst combineert met het beste van de Georgische kunst op een heldere en gecondenseerde manier. We zien deze combina- tie het duidelijkst in de plooival van de kleding, met een heel eigen vormenpatroon. Waarbij hij niet schuwt subtiel en verfijnd afzonderlijke vlakken ‘gesloten’ vormen te geven. Hier be- waart hij de karakteristieke beeldtaal die we herkennen op de oude metalen reliëf-iconen en die een gratie en verfijning geven die je niet vindt in de klassieke hiëratische iconen. Zie de afbeelding van de apostelcommunie met de plooien in specifieke vormen in de kleding van de apostelen. Een van de karakteristieken van Georgische iconen zijn de proporties van de ogen, in driekwart-vorm. Daarbij zien we de ogen niet in het centrum van het hoofd zoals in de klassieke iconenkunst, maar in het bovenste kwart van het hoofd, hetgeen de ogen een inten- se en bijzondere nadruk geeft. Amiran Goglidze bij een icoon.