Jaargang 67 Nummer 1

Pokrof 1 8 Oriëntaals-orthodoxe kerken inNederland, een schets van het veld AnmarHayali is coördinator van Sa- menKerk inNederland (SKIN), de lan- delijke vereniging vanmigrantenker- ken en internationale kerken, www.samenkerkinnederland.nl . Hij schetst hieronder de huidige situatie van deOriëntaals-orthodoxe kerken in Nederland. D ankbaar ben ik voor de uitnodiging van de redactie van Pokrof om een artikel te schrijven over de Oriëntaals-orthodoxe kerkenfamilie in Nederland. Mijn hoop en ge- bed is dat het niet blijft bij een tekst met infor- matie over de stand van zaken, maar dat het ar- tikel een bescheiden bijdrage mag leveren aan het wederzijds begrip tussen deze kerkenfami- lie en andere zusterkerken en aan erkenning van elkaar als medeleden van het ene Lichaam van Christus. Dat de onderlinge samenwerking versterkt wordt, tot dienst van de eenheid van de Kerk van Christus, als getuigenis naar onze veelkleurige samenleving en de wereld (zie Jo- hannes 17:21), en in de eerste plaats tot eer van God en de opbouw van Zijn koninkrijk. Wie zijndeOriëntaals-orthodoxen? De Oriëntaals-orthodoxe kerken onderschei- den zich van de andere kerkgenootschappen door de christologische leer van de eenheid van de god-menselijke natuur van Christus, zonder enige scheiding of verwarring en onverander- lijk. Zij beroepen zich op de eerste oecumeni- sche concilies van de ongedeelde kerk: Nicea (in het jaar 325), Constantinopel (381) en Efeze (431). Echter, de Oriëntaals-orthodoxe kerken staan niet achter de twee-naturen leer van Christus volgens het concilie van Chalcedon in 451, die (onder meer) de Rooms-katholieke Kerk en de Oosters-orthodoxe kerken, zoals de Russisch- en Grieks-orthodoxe kerken, aan- hangen. Eritrees-orthodoxe Tewahedo Kerk te Utrecht (Foto: archief A. Hayali).