Jaargang 65 Nummer 3

Pokrof 1 3 Christoforus is een Griekse naam die letterlijk Christusdrager betekent. Hij wordt ook wel Christoffel genoemd. Zijn levensverhaal is sterk legendarisch. Soms wordt hij zelfs met een hondenkop afgebeeld, omdat men ooit geloofde dat er werkelijk zulke mensen bestonden. Volgens de legende leefde Christoffel in de derde eeuw na Christus, en groeide op als een hei- den. Hij was enorm groot en sterk. Hij wilde in zijn leven iemand dienen die de meeste macht had. Zo werd hij de lijfwacht van een koning. Maar hij merkte dat die koning bang was voor de keizer die nog veel meer te vertellen had dan hij. Toen ging Christoffel in dienst bij die kei- zer. Hij merkte dat die keizer steeds een kruis sloeg als-ie de naam van de duivel hoorde. De keizer was bang voor de duivel. Toen dacht Christoffel: ‘Dan moet ik de duivel gaan dienen.’ Christoffel ging op reis en kwam een groep ridders tegen die er heel vervaarlijk uitzagen. De leider van de ridders vroeg: ‘Wat doe jij hier?’ Christoffel zei: ‘Ik zoek de duivel’. ‘Nou dat treft’, zei die ridder, ‘dat ben ik’. Christoffel was blij dat hij de hoogste macht op aarde kon gaan dienen. Maar eens voerde de weg langs een kruisbeeld dat in de berm stond. De duivel keerde meteen om en zocht een omweg om niet langs dat kruisbeeld te hoeven rijden. Toen merkte Christoffel dat de duivel bang was voor een nog hogere macht. Christoffel verliet de duivel en ging in zijn eentje ver- der op reis. Totdat hij een monnik ontmoette die hem vertelde over Christus. Christus was aan het kruis gestorven als de Heer van hemel en aarde. De monnik zei Christoffel hoe hij Christus moest dienen. Vlakbij was er een woeste rivier, er was geen brug en veel reizigers verdronken als ze die rivier wilden doorwaden om over te steken. De sterke Christoffel moest voortaan de reizigers door het water naar de overkant dragen. Op een dag stond er een kind aan de oever dat overgezet wilde worden. Christoffel nam het kind op zijn schouder, leunde met zijn andere hand op zijn zware boomstam en waadde door het kolkende water, dat steeds woester werd. Maar hoe verder hij liep, hoe zwaarder het kind werd. Christoffel werd heel erg bang, hij dacht: ‘Nu verdrink ik zelf nog.’ Eindelijk bereikte hij de overkant en zette het kind op de grond. Hij zei: ‘Het leek wel alsof de hele wereld op mijn schouders drukte. ’ Toen zei het kind: ‘Je hebt niet alleen de hele wereld op je schouders gedragen, maar ook Hem die de wereld geschapen heeft. Ik ben Christus, de koning die je zo lang gezocht hebt om te kunnen dienen’. Christoforus of Christoffel is de beschermheilige van de reizigers. In West-Europese middel- eeuwse kerken is hij vaak groot geschilderd op fresco’s bij de westelijke deur, toentertijd doorgaans de traditionele uitgang van het kerkgebouw. Zo zal hij de gelovigen beschermen op hun reis langs vaak gevaarlijke wegen. In veel auto’s zag je en zie je soms nog een medaille met Christoffel als beschermheilige. Het verhaal van Christoffel stelt ook ons moderne mensen de vraag: wat wil ik met mijn leven doen? Waar leef ik voor? In het evangelie zegt Jezus dat wie zich dienstbaar maakt aan een