Jaargang 63 Nummer 4

Pokrof 1 6 H et format van het (bij sommigen van ons) populaire TV-programma ‘Boer Zoekt Vrouw’ is zeker niet origineel. Het was al een beproefd procedé in het Byzan- tijnse Rijk om er zijn kroonprinsen of jonge kei- zers mee aan de vrouw te helpen. We schrijven 829 na Christus: ‘De keizer was dood; Leve de keizer!’, de nieuwe wel te verstaan, Theophilos. Diens stiefmoeder organiseert als een ware By- zantijnse ‘Yvon Jaspers’ voor de nieuwbakken basileus een Keizer Zoekt Vrouw in het paleis te Constantinopel. Uit een reeds gelopen afval- race onder het keurende oog van stiefmoeder zouden uiteindelijk zes finalistes gerold zijn. Een beetje al te gevat De betrekkelijk jonge keizer betreedt de zaal met deze prinsesselijke kandidaat-bruiden. In zijn hand een gouden appel. Wie de keizer deze geeft, mag zich de toekomstige keizerin weten. Theophilos treedt op een gegeven moment toe naar een van de jonge vrouwen. Hij is overdon- derd door haar in tweeërlei opzichten knappe uitstraling – mooi én uitermate intelligent. Kassia. Maar hij had zijn oog ook reeds laten vallen op een al even aantrekkelijke andere kandidate, Theodora geheten. Wie te kiezen? Om zich ervan te vergewissen dat zijn toekom- In de Pokrof van augustus-oktober 1992, schreef wijlen pater Antonie Vriens OFMCap, katholiek priestermonnik van de Byzantijnse ritus en redacteur van ons tijdschrift, in zijn geheel eigen stijl een mooi en boeiend artikel over een beroemde Byzantijnse hymnedichteres uit de 9 e eeuw: ‘Kassia, dichteres van hei- lige gezangen’ ( Pokrof , jaargang 39, nr 4, pp 67-69). Vierentwintig jaar geleden precies! De fascinerende persoon Kassia die deze afgelopen kwart eeuw, middels veelvuldig verschenen artikelen en relatief recente uitvoeringen van haar werk, steeds verder aan de vergetelheid onttrokken is, verdient het om ook in Pokrof weer een keer voor het voetlicht te worden gehaald. Het nog alleszins leesbare artikel van pater Antonie vertrok bij de beschrijving van Kassia vooral vanuit haar plaats in de Slavisch-Byzantijnse, meer in het bijzonder Russische, liturgie. Maar het artikel begon met een korte biografie, die opende – zoals vrijwel álle artikelen over haar! – met de beroemde scène van de ‘bruidsshow’ aan het Byzantijnse hof in het Jaar des Heren 829. Ook Leo van Leijsen, die wat andere accenten zal zetten in zijn behandeling van Kassia, kan niet onder deze anekdote uit. Hedendaagse icoon van Sint-Kassia met Grieks en Slavisch opschrift. Sint-Kassia de Hymnode (9 e eeuw)