Jaargang 60 Nummer 4

Pokrof 1 3 Alle kerkgangers stonden verbaasd om Romanos’ prachtige stem en woorden; zijn reputatie kon niet meer stuk, tot op de dag van vandaag. Romanos is een heilige van de Kerk. Zijn gedachtenis wordt gevierd op 1 oktober, net als het feest van de Bescherming van de Moeder Gods (Pokrof). Vandaar prominent op onze icoon ‘de man van Pokrof’. Samen met een stuk hymne van hem over Maria hieronder. In Romanos’ hymne ‘Maria onder aan het kruis’ geeft de Moeder Gods aan Christus die lijdt voor de verlossing van Adam en Eva uiting aan haar eigen gevoelens als moeder. Degene die in de christelijke traditie van Oost en West als de Beschermende is gezien, heeft zelf in de diepste ellende om Bescherming gesmeekt: […] “Mijn Heer, nu ik mij nog één keer tot Jou richt, wees niet boos op mij. ’t Is mijn gevoel dat tot Je spreekt, ’k laat Je voluit weten wat ik zo graag zou willen. Als Jij lijdt, als Jij sterft – of Je dan nog naar me terug zult keren? Voor Eva ga Jij zorgen, voor Adam, maar zal ik Je nog weerzien? Zie hier mijn angst: dat Je bij ’t verlaten van het graf meteen Je gang ten hemel maakt, mijn kind, en ik, al zoekende Jou te zien, zal klagen, zal wenen: «Waar is mijn Zoon en mijn God? »” Toen Hij deze woorden hoorde (Hij die van alles weet heeft, reeds voor het er is), zei Hij tot Maria: “Wees, Moeder, gerust, jij zult Mij als eerste zien wanneer Ik kom uit het graf. ’k Zal je tonen met hoeveel zwoegen Ik Adam heb vrijgekocht, hoeveel zweet en tranen hij mij heeft gekost. En aan mijn vrienden zal ik de tekenen openbaren: Kijk, in mijn handen! En dan, Moeder, zul jij Eva zien, pal voor je in levenden lijve als voorheen, en van blijdschap zul je uitroepen: «Hij heeft mijn voorouders verlost, mijn Zoon en mijn God! »” [Romanos, Kondakion over ’s Heren Lijden en de Klaagzang van de Moeder Gods, XXXV, 11-12, Vert. L. van Leijsen]