Jaargang 58 Nummer 4

Pokrof 2 1 CHRISTENEN IN IRAK Er wordt nog steeds jacht gemaakt op christenen in Irak. In steden als Mossoel en Bagdad riskeren christe- nen nog steeds hun leven, aldus mgr. Emil Nona, de Chaldeeuws- katholieke aartsbisschop van Mossoel. Mgr. Nona nam samen met mgr. Bashar Warda, de Chaldeeuws-katholieke aartsbis- schop van Erbil, deel aan een bij- eenkomst georganiseerd door de Commissie van bisschoppenconfe- renties van de Europese gemeen- schap. Volgens beide bisschoppen was er geen dialoog met de islam mogelijk is. ‘De Irakese christenen die naar Syrië waren gevlucht zijn door de troebelen in dat land terug- gekeerd maar zijn nu dakloos. Sinds de Amerikaanse invasie in 2003 zijn er in het aartsbisdom Mossoel maar 13.000 christenen meer. In 2003 waren er dat 30.000. Wie geld heeft tracht te vluchten en zich in het buitenland, vooral in Europa, te vestigen. Heel wat christenen zijn naar Koerdistan gevlucht. In 2003 leefden er 5.000 christenen in Koerdistan, nu 28.000. De Kerk is de enige die deze vluchtelingen helpt op het vlak van huisvesting, werkgelegenheid en medische zor- gen’, aldus mgr. Nona. Met Koerdistan wordt het autonome Koerdische noorden van Irak bedoeld, dat relatief veilig is voor christenen. Zowel mgr. Nona als mgr. Warda is meer dan ooit pessi- mistisch over de toekomst van de christenen in Irak. ‘De christenen hebben geen enkel perspectief’, luidt het. (Bron: RKnieuws.net) KOPTEN VOELEN ZICH NOG STEEDS BEDREIGD Sinds de val van het regime Moebarak in Egypte waardoor bepaalde fundamentalistische stro- mingen vrij spel kregen vrezen de Koptisch-orthodoxen in het land het ergste voor hun toekomst. Die vrees wordt gedeeld door Christine Chaillot, zelf oosters-orthodox en specialiste op het gebied van de oriëntaals-orthodoxe Kerken. Op 22 september verschijnt haar boek ‘De Kopten in Egypte. Discriminaties en vervolgingen (1970-2011)’. De Koptische christenen hebben angst voor de invloed van de salafisten die zich in Egypte gevaarlijk laat gevoelen, stelt Chaillot. Salafisten zijn uiterst fundamentalistische (maar niet principieel gewelddadi- ge) moslims. Chaillot herinnert eraan dat de Kopten al sinds het begin van de jaren 1970 vervolgd en gediscrimineerd worden op tal van gebieden. ‘De druk op de chris- tenen laat zich in het hele land gevoelen’, aldus Chaillot. Niet alleen de Kopten zelf, maar ook hun kerken en huizen worden aangeval- len. Chaillot wijst erop dat jaarlijks duizenden christen moslim worden om economische en professionele redenen maar ook om te kunnen scheiden want gescheiden Kopten mogen niet hertrouwen (zie art. K. Hulsman op pp 6-8). De overgangs- regering staat niet negatief ten aanzien van de Kopten, zegt Chaillot, maar wat als de moslim- broeders bij de komende parlemen- taire verkiezingen in november aan de macht komen. De moslimbroe- ders vormen een andere, doorgaans gematigder vorm van politieke islam dan de salafisten, maar beloven bij politieke macht de Kopten weinig goeds te brengen. (Bron: RKnieuws.net) RELIGIEUZE GOEDEREN TERUGGEGEVEN Turkije heeft een wet aangenomen waardoor religieuze minderheden hun onroerend goed kunnen terug- krijgen. De problemen met onroe- rend goed van religieuze minderhe- den (in Turkije officieel Grieks- en Armeens-orthodoxen en joden) gaan terug tot 1936. Toen moesten alle religieuze minderheden hun eigendommen en hun bronnen van inkomsten opgeven. In de jaren zeventig leidde een nieuwe inter- pretatie van de registraties uit 1936 Spanningen tussen Kopten en moslims in Egypte. Spandoek waarop afgebeeld de Koptische priestervrouw Shehata met hoofddoek, gefotoshopt door extreme moslims alsof ze overgegaan was naar de islam [zie art. K. Hulsman, p 8]. (Foto: archief K. Hulsman).