Jaargang 55 Nummer 3

hiervoor… Als ik zie dat mensen, bewust of onbewust, de kerk willen beschadigen, dan moet ik haar verdedigen.” U moet het land doorreizen? “Ja, veel.” Vader Gheorgios noemt de plaatsen: Groningen, Asten, Tilburg, Nijmegen en nog zovele andere plaatsten waar hij door de jaren heen voorgegaan is in diensten. “De Grieken zijn verspreid over heel Nederland; in elk dorp zijn één of twee Griekse restaurants. Ze heb- ben graag de priester op bezoek. Eén keer per jaar bezoek ik ze dan. Ik leg ook bezoeken af in de ziekenhuizen en in de gevangenissen. Ik heb opdracht van de aartsbisschop om de mensen in de gevangenissen te bezoeken en te steunen, en voor hen te bidden.” Wat zijn de mooie en wat de moeilijke zaken waar u als parochiepriester mee te maken hebt? “De mooie dingen zijn…, het is moeilijk te zeg- gen. Het mooiste van alles vind ik dat de heilige Geest deze parochie behoedt en bijeenhoudt. Het komt niet door de moeite die de bisschop zich getroost, of de priesters of de mensen. Wij zijn door de moeilijke periode heengegaan. De heilige Geest behoudt ons; zonder dat zouden we niet meer bestaan. Het moeilijkste is de vrijheid. Men komt naar de kerk: ‘God, ik zoek gezondheid!’. Waarom? Om hard te kunnen werken, veel geld te verdie- nen en zijn plannen te realiseren. Als de plan- nen niet uitkomen en de gezondheid niet goed is, komen ze naar de kerk: ‘God, help mij!’ De mensen maken de vrije keuze hun weg te vol- gen, maar als dat misloopt, gaan ze panikeren . Ze vragen zich af: ‘Waarom, God?’. Ze denken dat ze gestraft worden, of dat God niet van ons houdt, of niet naar ons luistert, of dat het is vanwege onze zonden. Dat is allemaal niet juist! Vanaf het begin in het paradijs kreeg de mens van God de vrijheid. Mensen maken mis- bruik van die vrijheid. Dat is ook hier in deze parochie het grootste probleem.” Hoe is de verhouding met de andere christelijke ker- ken in Utrecht? “Het samenleven is heel goed. Wij zijn hier een kleine kerk; mijn kerk participeert niet overal in vergaderingen en zo. Maar er is broeder- schap, begrip; met de katholieken, protestan- ten en oud-katholieken hebben we een broe- derlijke relatie!” Wat verwacht u van de Nederlandse kerken? “Nederland hoort bij de EU. De politiek loopt voor eenheid; de kerk moet ook voor eenheid gaan. In een verenigd Europa kun je eigenlijk geen verschillende kerk hebben. De mensen in Europa willen eenheid. Ik verwacht van de ker- ken dat ze één zijn. Eenheid in verscheiden- heid! We praten over de éne Jezus Christus!” Staat u er voor open dat uw parochie een plek zou kunnen zijn waar Nederlandse zogeheten autochto- ne christenen de Orthodoxie beter leren kennen? “Ja, de deuren van de kerk staan open voor iedereen. Christus heeft allen geroepen tot eenheid. De kerk is er niet alleen voor de Grieken, voor de Orthodoxen, maar voor ieder- een. De kerk is een stadium van oefening. Paulus zegt:’We moeten de goede strijd strij- den’ (vgl II Tim 4: 7). Dat is kerk. De kerk moet iedereen de mogelijkheid geven de goede strijd te strijden.” Leo van Leijsen Pokrof 8 Vader Georgios in de Grieks-orthodoxe kerk te Utrecht. (Foto: L. van Leijsen)