Jaargang 52 Nummer 3

POKROF 18 “Weet u de weg naar Bethany Ashram?”, vraag ik aan een bus- chauffeur op het busstation in Pathanit, een plaatstelijk cen- trum in het binnenland van cen- traal Kerala. Kerala ligt in het uiterste zuidwesten van India. Het loopt tegen middernacht. Tot mijn opluchting antwoordt hij: “Ja, u kunt de bus naar Pamba nemen, maar u moet uitstappen in Rani Perunad.” Een paar minuten later rijdt de bus voor Pamba ronkend het busstation binnen en word ik temidden van de menigte dicht opeengepakte pelgrims de bus in gestuwd. Pamba is de dichtstbijzijnde stopplaats voor Sabri Mala, een van de meest populaire bede- vaartplaatsen in de wintermaan- den, want daar wordt de hindoe god Sri Ayyapa, de Heer van de bergen, vereerd. Hij wordt als een avatar, een incarnatie, van zowel de god Sjiva als de god Visjnoe beschouwd. Ondanks het vasten en de strenge soberheid wordt de bedevaart gehouden in een sfeer van grote drukte en geestdrift. De deelnemers doen eerder denken aan voetbalsup- porters dan aan pelgrims. Welkom Ik word afgezet in een klein berg- dorpje, terwijl de bus doorraast het nachtelijke duister in, en doe navraag bij een winkeltje dat tot mijn verbazing nog open is. De mensen staan erop dat ik naar de ashram (= klooster) bel. Al heel snel komt er een jeep aanrijden, waaruit een glimlachende mon- nik stapt die mij welkom heet. Het is alweer mijn derde bezoek. De jeep kruipt een heuvel op, midden door een rubberplantage. Vader Paulos staat er al om ons te begroeten. Vader Paulos is de beminnelijke overste van het klooster, gekleed in zijn safraan- kleurige monastieke habijt, met op zijn hoofd het zwarte vilt- hoedje dat zijn kloosterorde ken- merkt. Na een lichte versnape- ring van banaan, een kokos- notenhapje en thee, typische pro- ducten uit Kerala, ga ik slapen. Zondag De volgende dag, zondag, loop ik met een jonge acoliet de heuvel af naar de plaatselijke parochie- kerk. Het morgengebed is al aan de gang. De voorhang voor het heiligdom, de altaarruimte, is dicht en wordt alleen openge- daan wanneer de hoofdviering begint. Vader Paulos, die er schit- terend uitziet in zijn gewaden met borduurwerk, is omgeven door witgeklede akolieten. Ieder- een doet bij de ingang de schoe- nen uit en men zit of staat op de met tapijten bedekte vloer; stoe- len zijn er niet. Er is een groepje nonnen met jongens en meisjes van hun kindertehuis en al gauw is de kerk vol met kerkgangers, vrouwen in sari aan de ene kant, mannen in hun dhoti’s (een soort sarong die je om je lichaam wen- telt) aan de andere kant. Iedereen doet enthousiast mee met de liturgie, waarmee men zichtbaar heel vertrouwd is. De Syrische liturgie is enkele generaties gele- den in het malayalam vertaald, Bethany Ashram is een klooster van monniken in de Malankaarse Orthodoxe Syrische Kerk van India. Het ligt temidden van rubber- en specerijenplantages en is het oudste klooster van de Malankaarse Orthodoxe Syrische Kerk. Joachim Persoon, oriëntalist en gespecialiseerd in het oriëntaals-orthodoxe christendom, bracht het klooster een bezoek. Bethany Ashram Orthodox klooster in India Bethany Ashram l i I i Toenmalig abt van Bethany Ashram, vader Paulos, met acolieten. Foto: Joachim Persoon.