Jaargang 50 Nummer 4

Leven volgens het omgekeerde perspectief POKROF 11 Als religieuze kreeg zuster Delian bij feesten vaak icoon- kaarten van medezusters. Ze vond ze niet allemaal even mooi en vroeg zich af waarom ze deze religieuze kunst niet geheel wist te waarderen. Ze begon te lezen en te schilderen en conclu- deerde dat we niet alle iconen mooi hoeven te vinden, zoals ook niet alle bijbelteksten ons evenzeer aanspreken. De energieke zestigjarige: “Iconen waren religieuze kunst die mij niet aansprak. Ze brach- ten een boodschap die ik niet begreep en ik vroeg mij af waar- om er geen lieve, zachte beel- den werden geschilderd.” Ze wilde zien of ze niet zelf iconen kon schilderen om de geschie- denis van de Bijbel door haar hart en ogen te laten gaan en te vertalen in warme, liefdevolle beelden. Ze klopte aan bij de Benedicti- nessen van Schotenhof, waar de oudere zuster Elizabeth iconen schilderde in een atelier. “De Benedictinessen van Schotenhof hebben dezelfde opdracht als Chevetogne: het christendom van oost en west dichter bij elkaar brengen.” De contempla- tieve orde opende na een jaar haar deuren toen zuster Delian kort mocht komen logeren. Zuster Elizabeth zou kijken of ze het schilderen zou kunnen leren. Donker en licht Zuster Elizabeth vertelde dat een mens van donker naar licht gaat en dat iconen daarom van donker naar licht worden geschilderd. Ze bracht een Boerderijschool geestelijk gehandicapte kinderen in Kalmukië “Och, elke mens heeft zijn idealen. Voor onze kinderen die een lichte geestelijk achterstand hebben, wees of half wees, wil ik een boerderijschool. De jongens kunnen er leren om met vee om te gaan, ze kunnen op kleine schaal oefenen met land- en tuinbouw en eenvoudig landbouwgereedschap leren maken en repareren. De meisjes kunnen het huishoudelijk werk leren; koken en naaien. In onze samenleving kunnen ze zich daarmee redelijk handhaven”. Aan het woord is de jonge directeur van het weeshuis in Matrosov, de heer Serdyukov. Hij vraagt onze hulp bij het verwezenlijken van zijn ideaal. In aansluiting bij het TBK Projecten Fonds wil Pokrof hem ondersteunen. Tijdens het feestconcert doen wij daarom een beroep op u. Daarnaast kunt u, als u niet naar het concert komt, een gift overmaken op girorekening 5679145 van Pokrof. Graag onder vermelding van ‘Boerderijschool Kalmukië’. Delian de Brouwer: Icoonkunst uit het oosten inspireert christenen in het westen. Om de 50ste jaargang te vieren geeft Pokrof daarom een speciale icoonkaartenset uit met acht kaarten van iconen van Nederlandse schilders. De brochure ‘Omgekeerd Perspectief’ met interviews, waarin de schilders een toelichting geven op de iconen, begeleidt de uitgave van de kaarten. Zuster Delian de Brouwer, van wie naast de hier afgebeelde prachtige icoon van het Kerstfeest en de icoon van de heilige Nicolaas (p. 12) ook een icoon van het Mandylion werd opgenomen, vertelt over de theologie en techniek van iconen. tekening aan op een witte plank en smeerde rode bolus onder het bladgoud om aan te geven dat een mens is geboren uit klei en door en met de schepping is verbonden met God, het goud. Ze liet zien dat daarna de figuren worden geschilderd: “Dus er gebeurt niets zonder de verbinding van God en de mens, het goud en het rood.” Eerst in donkere kleuren, daarna lichter. “Het doel van de weg van de mens is om beter te worden: van don- ker naar licht. Je moet met je kwaliteiten werken en als ant- woord op de Schepper zoveel mogelijk uit jezelf halen om anderen dienstbaar te zijn.” Mooi en lelijk De iconen hadden haar geraakt, maar nog steeds vond ze ze niet allemaal mooi. “Welke vind ik mooi en welke vind ik lelijk?” vroeg ze zich af. En: “Waarom mag ik niet zeg- gen dat ik ze lelijk vind? Omdat het bronnen van inspiratie zijn?” Ze concludeerde dat ze