Jaargang 50 Nummer 3

POKROF 7 OOSTERSE CHRISTENEN EN DE OORLOG IN IRAK R E O LO I Nederlandse christenen uit het Midden- Oosten hebben zich verenigd in de Nederlandse Unie van Christenen uit het Midden-Oosten. Pokrof vroeg de voorzit- ter van de unie, de heer Ayad Mossad, om een reactie op de recente gebeurtenissen in Irak. “Over het algemeen waren de leden van de Unie vóór de oorlog en steunden ze het doel om Saddam Hussein ten val te bren- gen. De oorlog tegen Irak werd gevoerd om politieke en economische redenen, niet om godsdienstige redenen. Als bestrijding van de islam het doel zou zijn geweest, was de Unie tegen geweest. De dictatuur van Saddam Hussein was het product van een éénpartijstelsel, een stelsel dat oorspronkelijk uit de Sovjet-Unie kwam, zoals er meer dictaturen zijn in het Midden-Oosten. Met de val van het com- munisme werd de tijd rijp om zulke regi- mes te bestrijden. Ik twijfel er niet aan dat de dictaturen van het Midden-Oosten zul- len verdwijnen, maar de vraag is: tegen welke prijs? Je moet alle dictaturen in het Midden-Oosten beëindigen. Dat is juist, politiek gezien. Er waren veel opgeluchte reacties in onze Unie bij de val van Saddam Hussein en zijn Ba’th-regime, vanwege de geschiedenis van bloedvergieten en verdrukking. Onder andere van de Chaldeeuwse gemeenschap, die uit Irak komt. De gemeenschap was tegen de oorlog. Saddam Hussein bood beperkte vrijheid van godsdienst en de positie van de christenen als groep was relatief veilig. Maar ze zijn blij nu Saddam is verdwenen, want hij zag hen als een reli- gieuze en niet zozeer als een sociale groep, waardoor ze - samen met de Assyriërs - bepaalde rechten niet hadden. Als christenen hun zaken goed kunnen regelen binnen een federatie van alle bevol- kingsgroepen, met rechten en plichten, heb ik goede hoop voor de toekomst. Maar het democratische stelsel dat de VS in het Midden-Oosten willen introduceren en de bevolkingssamenstelling van Irak, baren zorgen. Men moet platforms creëren, waar- binnen de rechten van alle bevolkingsgroe- pen gewaarborgd zijn. Amerika en Groot- Britannië moeten ruimte creëren voor de christenen, Chaldeeën en Assyriërs, in het gebied waar ze vandaan komen (Noord- Irak, red.) en bescherming bieden, zodat christenen niet ónder de Koerden moeten leven, maar dat men náást elkaar zal leven. Kerken waren tegen de oorlog. Niet alleen oosterse kerken, maar ook westerse kerken zoals die in de Raad van Kerken van de VS. De kerk is ontstaan op basis van vrede en coëxistentie en kerken moeten hun stem verheffen tegen de oorlog vanuit het oog- punt van moraliteit. Ik vind dat prima. Ik zou er problemen mee hebben als ze voor- stander van oorlog zouden zijn. Nu moeten de kerken verzoening en vrede gaan predi- ken om zo, bij alle tegenstellingen die er zijn, te komen tot samenwerking om een nieuw Irak op te bouwen. Irakese christenen die zijn gevlucht, hopen terug te kunnen keren naar hun vaderland en willen een bijdrage leveren aan de op- bouw van het land. De kerk moet oproepen tot terugkeer naar Irak. De kennis en democratie die deze mensen hebben gezien in het westen, kan worden ingezet voor de eigen groep en het land. Zij hebben een grotere rol te vervullen dan de thuisblij- vers. Deze mensen hebben ervaring op bestuurlijk gebied en hebben gezien hoe westerse landen met elkaar omgaan. Democratie is voor hen geen leeg woord of een slogan. Misschien komt er een tijd of dag dat de christenen van Irak in vrede en harmonie kunnen leven in hun land, in plaats van in de westerse diaspora. Dat is een droom en misschien wordt die realiteit in de nabije toekomst.” Ayad Mossad