Jaargang 49 Nummer 5

POKROF 13 Interview Imam Mustafa Önlu over de verhouding moslims-christenen in oost en west: Dialoog op basis van vertrouwen Imam Mustafa Önlu komt uit Turkije, maar woont al bijna twintig jaar in Nederland. Pas in Nederland werd hij opgeleid tot imam in zijn eerste woonplaats Bergen op Zoom. Veertien jaar geleden verhuisde de imam naar Leeuwarden, waar hij nog steeds woont en werkt. I t f l r r i li - ri t i t t: en “In Leeuwarden heb ik met ande- ren een islamitische vereniging opgericht. Onze moskee is acht jaar geleden gekocht door de Turkse gemeenschap. Het be- stuur is Turks, maar als je hier vrijdags komt, zijn er ook Soma- lische, Marokkaanse en Bosnische islamieten.” De imam wordt aan- gesproken met ‘hoca’ (spreek uit: ‘hodzja’), de aanspreektitel voor leraren van hogere scholen én imams. Hoca Önlu is een open mens. Niet alleen voor islamieten staat de moskee open, ook christe- nen zijn welkom om het Vrijdag- gebed bij te wonen en ook voor studenten van de plaatselijke hogeschool is de deur open. Tijdens het interview komt er net eentje langs, een jongen van de verpleegkunde-opleiding die een werkstuk moet maken over cultu- rele verschillen bij bevallingen. Er wordt meteen een afspraak gemaakt. Een roos voor de vrede Önlu onderhoudt goede contac- ten met de Raad van Kerken in Friesland en met de kerken in Leeuwarden. Er wordt gezamen- lijk gebeden door imam, dominee, rabbijn en de voorganger van de bahaï-gemeenschap. Vooral het laatste contact valt op. De bahaï-beweging is gesticht in islamitisch Perzië en ontwikkelde zich tot een niet-islamitische godsdienst; het is binnen de isla- mitische wereld niet onbespro- ken. Met de kerken wordt op ver- schillende momenten samen gebeden en worden gezamenlijk activiteiten opgezet. Op Bevrij- dingsdag stellen alle het gebeds- huis, moskee of kerk, open voor bezoekers. “In Friesland zijn de relaties goed. Na 11 september zijn er in het hele land onaangename dingen voorgevallen, maar in Friesland is niets gebeurd. Als moskee hebben we na de aanslag op het WTC direct alle kerken uitgenodigd voor een informatiebijeenkomst over de islam. Er kwamen hon- derd dominees en pastores naar de moskee. We hebben ze geïnfor- meerd over de islam en aangebo- den dat ik, als ze dat wilden, voor- lichting kwam geven in de kerken.” De kerken hebben een positieve houding ten opzichte van de moslims: “We hebben op een zondag allemaal een roos gekregen, voor de vrede.” De vloerbedekking in de moskee blijkt cadeau te zijn gedaan door de Raad van Kerken in Friesland. Kinderen van Adam en Eva Önlu benadrukt vooral de over- eenkomsten tussen moslims en christenen: “We hebben weinig verschillen en we hebben heel veel overeenkomsten.” Oosterse en westerse christenen, moslims uit het oosten en uit het westen, ze zijn allemaal wereldbewoners. “Het grondpersoneel van God,” vertelt Önlu, “kinderen van Adam en Eva”. In Turkije zijn de meeste christenen oosters: Grieks-ortho- doxen, Armeniërs, Syrisch-ortho- doxen. Maar Önlu vertelt dat er in zijn geboorteland weinig onder- scheid wordt gemaakt: “Je merkt op straat niet wie moslim is en wie christen. Het verschil zie je pas als de één de moskee binnen- gaat, terwijl de ander een kerk inloopt.” In Nederland zijn bijna alle moslims allochtoon en is het onderscheid veel duidelijker. Op school in Turkije werd de jonge Önlu duidelijk gemaakt niet