Perspectief 2022-60

4 Dr. Iris Speckmann Perspectief van de wonden), en transforming injustices (het transformeren van de onrechtvaardigheden). Vertegenwoordigers van de Wereldraad van Kerken reisden in teamverband naar plaatsen in de wereld waar de vrede en de gerechtigheid het meest in het geding waren. Bij die visitaties lag de nadruk op de eerste twee elementen van de drieslag; het vieren van de gaven, en het ‘bezoeken van de wonden’. De reizen draaiden dus vooral om het betonen van onderlinge verbondenheid en empathie met mensen die leden onder onrecht en geweld. Dergelijk betoon van verbondenheid ervoer men van beide kanten als waardevol, maar het riep tegelijkertijd vragen op of er niet ook meer actie zou kunnen worden ondernomen. De bezoeken riepen het verlangen op het derde element van de pelgrimage meer vorm te geven, namelijk de transformatie van lijden en onrecht. Het verlangen om als oecumenische gemeenschap over te kunnen gaan op transformerende actie was voelbaar tijdens de Assembly te Karlsruhe. Vandaar dat de oproep tot actie ondertitel werd van de boodschap. De rest van de tekst van de boodschap volgt een structuur van ‘kom’ en ‘ga’. Na een korte introductie beschrijft de tekst in artikel 1-7 hoe ieder geroepen en uitgenodigd is om in de liefde te leven die voor de hele wereld bedoeld is (‘kom’). Daarbij benoemen de auteurs de gevoelens van grote zorg en onrust in de wereld van waaruit de wereldraad samenkwam: oorlog, dood, ziekte en honger - en het onrecht en de discriminatie die daarmee gemoeid zijn (artikel 2). Nog nadrukkelijker dan voorheen benoemt de tekst ook de grote zorgen om het klimaat (artikel 3). Tijdens de discussie in de commissie vergaderde men lang over de meest gepaste woordkeus. Volgens verschillende leden van de commissie volstonden woorden als ‘klimaatverandering’ en ‘klimaatcrisis’ niet, omdat het klimaat geen natuurlijke of neutrale ‘verandering’ is, of slechts een tijdelijke crisis die je kunt ‘managen’, maar een levensbedreigende situatie, door mensen veroorzaakt en niet eenvoudig te keren. Daarom kozen we voor ‘klimatologische noodsituatie’ (climate emergency). Om niet in taal van doem te blijven steken benoemt de boodschap vervolgens de sfeer van anticipatie, die tijdens de assemblee volgens velen voelbaar was (artikel 4). Bovendien wilden de auteurs het hoopvolle perspectief voorhouden, dat kerken (en allen) door Christus worden aangezet om de ‘pelgrimage’ van de Wereldraad vol te houden (artikel 5). Pelgrimage omvat ook het aspect van ommekeer (artikel 6-7). De boodschap benoemt de zonden van zelfzucht en apathie en roept op tot “inclusie en dienstbaarheid en een

RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=