2022-60 Urgentie en verbondenheid 37 3. Horizon Op één van de laatste avonden organiseerden we een Nederlandse avond om de eerste ervaringen uit te wisselen en te bespreken wat we met de oogst van Karlsruhe kunnen doen. We zaten in een grote kring en Rachelle van Andel vroeg ons om in één woord onze belangrijkste ervaring te delen. Ik heb die woorden helaas niet opgeschreven, het was een rijkgeschakeerd geheel waarin vreugde en hoop, pijn en verdriet doorklonken. Het woord dat bij mij spontaan opwelde was ‘compassie’. Daar ligt de kern van mijn ervaring in Karlsruhe. Het motto van de bijeenkomst “De liefde van Christus beweegt de wereld tot verzoening en eenheid” intrigeert me zeer en tegelijkertijd worstel ik ermee. Het is een wenkende horizon die hopelijk eens werkelijk wordt, maar waarvan eerlijk gezegd vandaag in onze wereld niet zoveel zichtbaar is. Maar het is goed om die horizon te hebben zodat we weten waarna we onderweg zijn en wat ons als christenen te doen staat. Niet dat wij dat in de hand hebben, maar we kunnen er wel voor leven. Precies dat appel is uitgegaan van de 11e algemene vergadering van de Wereldraad, zoals kernachtig verwoord wordt in de slotboodschap. Deze is opgenomen in het jongste nummer van Oecumenische Bezinning “Eerste Oogst” met reflecties van Nederlandse deelnemers aan de bijeenkomst in Karlsruhe dat we u vandaag aanbieden. Een mooie uitgave van de Raad van Kerken verzorgd door algemeen secretaris Christien Crouwel en communicatieman Roland Meeuwsen. “Groen en een beetje rijp”, schrijft onze algemeen secretaris ds. Christien Crouwel in het voorwoord. En dat is ook wel zo. Dat geldt niet voor de slotboodschap. Daarover is in Karlsruhe uitvoerig nagedacht en gesproken. Deze tekst vind ik belangrijk voor het oecumenisch werk in de komende jaren. Wat mij hierin opvalt is dat vanuit het appel tot navolging van Jezus een beweging gemaakt wordt naar mensen in nood in allerlei contexten. Door samen op weg te gaan in dienst van gerechtigheid, verzoening en eenheid zullen wij onze verbondenheid en gemeenschap herontdekken en versterken. Ook als kerken. Daarbij moeten we niet gericht zijn op onszelf, maar de wereld in gaan en getuige zijn van de liefde van Christus in wie
RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=