Perspectief 2022-60

16 Ir. Kees Nieuwerth Perspectief munitie, het bewust bestoken van burgerdoelen, ziekenhuizen en openbare infrastructuur en alle andere oorlogsmisdaden. gedurende het conflict’. (Deze uitspraak zou overigens ook passend zijn geweest in de verklaring over de oorlog in Oekraïne! k.n.). Omdat onlangs opnieuw een aanval is uitgevoerd door Azerbeidzjan op Armenië roept de Wereldraad op tot een dialoog voor een rechtvaardige vrede – ook bij deze oorlog. 5. Israël-Palestina Ook het conflict in het Midden-Oosten, in het bijzonder – maar niet alleen (!) – tussen Israël en Palestina, kwam uiteraard aan de orde tijdens deze Assemblee. Niet alleen was er een intensieve workshop (vier dagenlang) over vrede in het Midden-Oosten (Syrië, Irak, Israël-Palestina – met goede bijdragen van leidende vertegenwoordigers uit die regio, bekende Palestijnse, Syrische en Iraakse vertegenwoordigers), maar ook een unaniem aangenomen verklaring. Daarin wordt o.m. gezegd dat ‘het gewelddadig extremisme dat religie als rechtvaardiging gebruikt, de voortdurende militaire bezetting en de systematische aantasting van de mensenrechten, de economische crisis en corruptie, de afwezigheid van legitiem gezag, allemaal bijdragen tot een existentiële crisis in de hele regio. De verklaring stelt vervolgens dat ‘alleen gelijke rechten, inclusief burgerschap, rechtvaardigheid en waardigheid voor allen, zonder discriminatie op grond van religie of ras’ dit kan herstellen. Maar, ‘helaas daagt de werkelijkheid op de grond in verschillende landen in het Midden-Oosten deze visie uit. Het ‘recht op zelfbeschikking van het Palestijnse volk’ wordt nog eens onderstreept. De bezetting sinds 1967 en de Israëlische nederzettingen worden nogmaals aangemerkt als ‘illegaal volgens internationaal recht en dienen te worden beëindigd’. Een ‘rechtvaardig, alomvattend en duurzaam vredesakkoord’ is nodig – zo stelt de Assemblee – ‘om de veiligheid van zowel de Palestijnen als de Israëliërs te garanderen’ en ‘Discriminatie van Palestijnen is openlijk en systemisch’. Van verschillende kanten werd er tijdens de Assemblee op aan gedrongen dat de Wereldraad zou uitspreken dat het beleid van de Staat Israël – zowel jegens de Arabische minderheid als het Palestijnse volk – neerkomt op ‘apartheid’. Dit stuitte echter op weerstand van andere deelnemers die een dergelijke uitspraak als niet ‘behulpzaam’ kwalificeerden bij het vinden van een politieke oplossing.

RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=