Perspectief 2022-58

DEEL 1 28 Perspectief Alle stemmen gelden. De uitdaging van het congregationalisme. Dr. Teun van der Leer 1. Inleiding Graag lever ik een bijdrage aan de dialoog over de synodaliteit van de Kerk, vanuit de traditie van het congregationalisme. Ik zie dit als een vorm van ‘receptive ecumenism’,1 een vorm van oecumene waarin we elkaars gaven uitwisselen, zoals daartoe ook is opgeroepen door de curiekardinalen Koch en Grech.2 In dit geval wil ik graag iets doorgeven van de wijze waarop in mijn traditie bezinnings- en besluitvormingsprocessen plaatsvinden en getracht wordt de wil van Christus voor de kerk van vandaag te verstaan. Ik begin met een korte historische schets van de opkomst en ontwikkeling van het congregationalisme en de theologische motivering ervoor. Daarna zal ik ingaan op het praktisch functioneren ervan. Ik sluit af met een aantal overwegingen en aanbevelingen. Hoewel ik een overtuigde baptist en (dus ook) congregationalist ben, ben ik me zeer bewust van het feit dat ook deze vorm, of eigenlijk vormen, van kerk-zijn nadelen en valkuilen kent, en ik zal niet schromen ook die te benoemen. Elkaar oecumenisch dienen betekent naast de ‘good practices’ ook de ‘bad practices’ delen en zó samen leren en verder komen op onze gezamenlijke pelgrimsweg richting het Rijk Gods. 2. Opkomst congregationalisme Het congregationalisme is te typeren als een beweging van radicale of non-conformistische gelovigen die kozen voor een kerk van onderaf, dat wil zeggen een kerk die niet wezenlijk bepaald wordt door een ambtelijke structuur of een vastgelegde leer, maar door gelovigen die Gods roepstem beantwoorden door zich te verbinden aan God en aan elkaar.

RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=