Perspectief 2022-58

2022-58 SYNODALITEIT IN HET LEVEN VAN DE KERK Synodaal en episcopaal vraagt evenwichtskunst 19 positief maar wezen me er op dat er wel veel ruimte was voor tegengeluiden en dat processen lang duurden om ‘zoveel mogelijk mensen binnen boord te houden’. Ik noem ook geduld. Een synodaal proces vraagt om tijd: tijd voor studie, tijd voor gesprek, tijd voor heroverweging, tijd soms voor een pas op de plaats en tijd voor het zoeken naar draagvlak. Wie dat allemaal te lang vindt duren, zou kunnen bedenken dat in het kader van het synodaal proces als het goed is geloofsgesprekken plaatsvinden en studie naar Schrift en traditie. Dat is nooit zonde van de tijd wat mij betreft. In die zin is het proces de weg van proces misschien net zo belangrijk als de uitkomst. Tot slot is zorgvuldige regie vereist op proces en inhoud: wat zet je wel en niet op de agenda voor een synodaal proces? Hoe baken je bij de start en gedurende het proces het thema af? Wanneer maak je een pas op de plaats, of zet je een stap vooruit? Hoe bewaak je de verbondenheid met de andere kerken? En hoe zorg je voor ruimte voor het geluid van een minderheid en hoe doe je daaraan ook recht in je besluitvorming? 5. Evenwichtskunst In onze casus zagen we dat de regie op proces en inhoud, soms op de voorgrond, vaak op achtergrond, bij Glazemaker lag. Ik denk dat dit in een episcopale kerk ook zo hoort te zijn. Bisschoppen hebben immers bij uitstek de rollen van conservator, inspirator en bruggenbouwer. Deze regierol vroeg van Glazemaker, zo zagen we in de casus, evenwichtskunst om ruimte te bieden én in te kaderen, om vragen te stellen, te luisteren, in gesprek te gaan én om op basis daarvan knopen door te hallen en tot gedragen besluitvorming te komen. Evenwichtskunst werd ook gevraagd van allen die meededen aan het synodaal proces: van hen werd gevraagd om vrijmoedig en open het gesprek aan te gaan én om mee te bewegen in de regie op het synodaal proces. Ik sluit af met een citaat uit de herderlijke brief over het huwelijk waarin de bisschoppen beschrijven wat het synodaal proces met hen zelf gedaan heeft: ‘het is soms goed om van vanzelfsprekendheden los te komen en opnieuw de kern te ontdekken waar het om gaat’.

RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=