DEEL 1 14 v. Dr. Michael Bakker Perspectief en Orëntaals-orthоdoxe families nog niet officieel de eucharistische communie hersteld hebben werken we goed samen: een mooi stukje synodaliteit. 4. Parochie en parochiegeestelijken Als ik terugkijk op de drie maanden waarin onze parochie zich in heel zwaar weer bevond, dan zie ik twee factoren die ons in staat stelden om vol te houden en waar nodig snel te handelen. Allereerst noem ik het pastorale team van vier priesters en een diaken (plus een priester en diaken in ruste). Na het uitbreken van de oorlog hadden we niet veel overleg nodig om te weten waar we gezamenlijk stonden en wat ons te doen stond. In bredere zin gold hetzelfde voor verreweg het grootste deel van het parochiebestuur in nauwe en brede zin. We bleken zo veel energie en expertise in huis te hebben! Ook toen we de mogelijkheid onder ogen zagen dat Moskou ons kerkgebouw zou afnemen, beseften we dat we dan elders weer opnieuw zouden kunnen beginnen. Mensen zijn belangrijker dan de stenen. En synodaliteit in de vorm van geestelijken en parochianen die nauw samenwerken vormen het hart van een basiseenheid van de kerk: de parochie. 5. Gedeeld priesterschap Bovenstaand gedeeld priesterschap heeft een aspect dat ik apart wil noemen. Over het algemeen zijn parochiegeestelijken in de Orthodoxe kerk getrouwd. Zeker in moeilijke omstandigheden kan een levenspartner een belangrijke steun zijn. Mijn priesterschap is iets dat ik draag samen met mijn vrouw. Ik zou het anders niet kunnen en willen. Ik wens het onze Rooms-katholieke zusterkerk van harte toe dat ze na 1000 jaar het verplichte celibaat weer afschaft. Daarmee wordt een reservoir geopend van getrouwde viri probati, die hun met hun levenservaring en talenten de werkers kunnen zijn die de Kerk zo hard nodig heeft.
RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=