Perspectief 2021-56

29 Visionair leiderschap Prof. dr. Peter-Ben Smit 1 Inleiding: een valkuil en een visie Een rode draad door het symposium ‘Geestelijk leiderschap als gedeelde verantwoordelijkheid,’ naar aanleiding van de in 2020 verschenen biografie van aartsbisschop Antonius Jan Glazemaker,1 was de vraag of Glazemaker niet een beetje meer had moeten durven, een beetje meer visie moeten tonen, een beetje meer profetisch had moeten zijn. Die vraag ligt voor de hand wanneer iemand zijn ambt op diocesaan, landelijk en internationaal niveau, als (aarts)bisschop van het (aartsbisdom Utrecht), als onderdeel van het collegiaal bestuur van de Oud-Katholieke Kerk van Nederland als ook in zijn voorzittende rol in de provinciale synode van de geestelijkheid en in het samenspel met de landelijke synode van de Oud-Katholieke Kerk, en als voorzitter van de Internationale Bisschoppenconferentie van de Unie van Utrecht (van Oud-Katholieke Kerken), vooral doorgebracht lijkt te hebben met het oppikken van thema’s die aangedragen werden en het coördineren en begeleiden van het proces van gezamenlijke besluitvorming naar een zo gemeenschappelijk mogelijk gedragen keuze. Tegelijkertijd kan de vraag ook zo verleidelijk zijn dat hij een belangrijk aspect van Glazemakers visionaire leiderschap onderbelicht laat én in de valkuil van het eigen verlangen trapt. Om deze reden gaat deze inleiding, die na de bijeenkomst zelf geschreven is, in op vooral dit aspect van Glazemakers invulling van het bisschopsambt dat hij bekleedde (zijn werk als priester en pastoor blijft buiten beschouwing, maar ook daarin komen dezelfde kenmerken voor). Ik benoem de valkuil en zeg daarna wat het visionaire inhoudt, om dat vervolgens uit te werken en in de context van oud-katholieke ecclesiologie, liturgie en de daarin geïmpliceerde (ambts)spiritualiteit te plaatsen.

RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=