22 Dr. Eleonora Hof Perspectief Voor mij is daarom een belangrijke vraag waar we nog verder op moeten reflecteren: hoe geef je leiderschap vorm als één of meer belangrijke vraagstukken jou persoonlijk raken? Hoe ga je om met de intrinsieke kwetsbaarheid die je ervaart als gevoelige zaken voor anderen een min of meer neutraal discussiepunt zijn, terwijl het voor jou over jouw identiteit gaat? De klimaatcatastrofe is – of zou dat moeten zijn – mijns inziens op dit moment het meest prangende vraagstuk voor de kerken. Maar meevarend op het tij van het huidige maatschappelijke klimaat zal ook de vraag naar racisme en discriminatie binnen de kerken nog veel pregnanter op tafel komen. Ook vragen rond gender blijven altijd een rol spelen in de kerken, en ik verwacht dat deze de komende jaren zich nog verder zullen toespitsen op de volledige acceptatie van transgender personen in de kerk. Deze laatste twee thema’s zijn juist bij uitstek onderwerpen die gelovigen zeer persoonlijk en existentieel raken. De vraag is dan: Hoe ga je met deze kwesties om als je zelf “skin in the game” hebt? Dan zijn veel gespreksonderwerpen niet een puur theoretisch interessant thema. En de vervolgvraag is dan: hoe ga je dan om met het spanningsveld tussen het bewaren van eenheid enerzijds en vooruitgang en transformatie anderzijds? Is het dan nog haalbaar om de kaarten op eenheid te zetten, als dat betekent dat er geen recht gedaan wordt aan concrete personen, bijvoorbeeld bij discriminatie? Anderzijds: als je louter op de pool van transformatie inzet, betekent dit ook dat je concrete mensen kwijt raakt, die je niet kwijt wil raken. Met andere woorden: existentieel leiderschap zet de zaken op scherp. Ik denk dat de christelijke kerken erbij gebaat zijn om nu in te zetten op diversificatie van hun leiders. Het komt de geloofwaardigheid van de kerken ten goede als de kerken duidelijk maken dat leiderschap een natuurlijke rol is voor mensen met diverse gemarginaliseerde identiteiten, rond de axes van onder meer gender, geaardheid, afkomst en huidskleur Dit vergt uiteraard wel voldoende ruggensteun van zowel andere leiders als het grondvlak van de kerken. Maar het is mijn hoop dat op die manier veranderingsprocessen binnen de kerken ook belichaamde processen zijn: door, voor, met mensen met ‘skin in the game’.
RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=