Perspectief 2021-55

2021-55 43 Terugblik Myrthe Lübbers, MScR De afgelopen maanden heb ik mij tijdens mijn stage bij de Katholieke Vereniging voor Oecumene mogen verdiepen in het thema menselijke waardigheid bekeken vanuit het oosters-orthodox christendom. Om over zo’n thema te kunnen nadenken en op te reflecteren, moet je eigenlijk ook over allerlei andere vragen nadenken. Wie is de mens, wie ben ik, wie is de ander of het andere, hoe staan we in relatie tot elkaar, waarom zijn wij als mensen waardig en hoe gaan we waardig om met deze waardigheid? Ik probeer bij deze vragen stil te staan en gebruik daarbij alle informatie die ik verkregen heb vanuit de lezingen, de interviews en de artikelen die de sprekers mij hebben toegestuurd. Aangezien ik mij in mijn studie Wereldreligies specialiseer in de interreligieuze dialoog, probeer ik ook een link te leggen naar andere levensbeschouwingen en maak ik daarom ‘uitstapjes’ naar het jodendom, het humanisme, het jaïnisme en het boeddhisme. Wie is de mens? Het zelf Wie is de mens? Wie ben ik? Vaak brengen we onszelf onder in een bepaalde categorie en ontlenen we onze identiteit aan ‘iets’. Als er een voorstelrondje gedaan wordt horen we onszelf zeggen dat we een man of vrouw zijn of misschien noem je jezelf wel genderneutraal, we vertellen onze leeftijd (of misschien liever niet ), we zeggen wat over ons beroep en spreken over waar we vandaan komen. We zien onszelf veelal als individuen: dit ben ik en dat ben jij en dat is niet hetzelfde. Een gevolg van zo’n zienswijze is dat we een beweging maken naar onszelf toe. We streven bepaalde doelen na die ten gunste zijn van onszelf. De ander kan daarbij in de weg staan, een bedreiging zijn of misschien dat die ander ons juist nog goed van pas kan komen. Op zo’n moment zien we de ander,

RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=