2021-55 15 Waardigheid van de mens, being as communion Het individu is nog geen persoon Vanuit de eigen menselijke ervaring zullen we het begrip ‘persoon’ niet moeten invullen, we zouden het verwarren met dat van individu. Wat persoon-zijn is, kunnen we slechts aflezen van God, want Hij heeft zichzelf niet anders dan als persoon geopenbaard. Spreken over God als persoon roept gemakkelijk het misverstand op dat God daardoor beperkt wordt. In een God als individu te midden van andere individuen is inderdaad onmogelijk te geloven. Onpersoonlijke woorden als licht, energie of het Zijn zelf lijken dan eerder in aanmerking te komen. Maar licht, energie en het Zijn zijn gebonden aan hun wetmatigheden. En zo begrijpen veel mensen dan ook de realiteit, inclusief zichzelf: als product van wetmatigheden. Worden we niet in het leven geworpen door biologische wetten? Ook vrijheid en liefde, eigen aan de mens, zijn aan die wetten gebonden en blijven daarom altijd iets secundairs. En zo is dan ook de huidige realiteit van de mens. Dit noemt Zizioulas de mens in zijn ‘biologische’ staat, altijd door de dood bedreigd en daarom gekluisterd aan zijn zelfbehoud, maar ook onuitroeibaar verlangend naar ware vrijheid en ware liefdesgemeenschap; en maar zelden in staat die twee, vrijheid en liefde, als nietconflictueus te beleven. Vanuit de Schrift komt ons een God tegemoet, universeel, bron en oorzaak van alle zijn, voorbij aan alle noodzakelijkheden en wetmatigheden. Een God buiten wie niets bestaat dat Hem dwingt te zijn zoals Hij is of te handelen zoals Hij handelt; een absoluut vrije God. En een God die in zichzelf gemeenschap is, één en tegelijkertijd veel in drie personen, dat wil zeggen: een God die absolute liefde is. Persoon-zijn betekent zo: in relatie zijn, gemeenschap zijn, in tegenstelling tot het individu dat op zichzelf staat. De brug naar ware waardigheid Wij westerlingen zullen geneigd zijn het persoon-zijn met zijn onlosmakelijke noties van vrijheid en liefde als een psychologische of morele kwestie te zien. Wij menen onszelf tot een persoon te moeten maken, als een morele opdracht met behulp van psychologische kennis en wellicht zelfs ondersteund door economie en politiek. Maar het gaat Zizioulas om de ontologie van het persoon-zijn. De brug naar onze ware waardigheid moet een
RkJQdWJsaXNoZXIy MzgxMzI=