Perspectief 2021-52

2021-52 39 Een Quaker perspectief Ir. Kees Nieuwerth Met veel waardering heb ik het verslag gelezen van de he- lende dialoog tussen Doopsgezinden en Rooms-Katholieken, die over een periode van vijf jaar (1998-2003) werd gevoerd. Over een verleden van verkettering over en weer, over ver- schillen van inzicht in theologisch en ecclesiologisch opzicht, over de betekenis van de navolging van Jezus, over de relatie tussen het vredes- en het geloofsgetuigenis. Een aantal van de deelnemers van Doperse zijde zijn mij niet onbekend, veelal omdat we elkaar troffen bij bijeenkomsten van de Wereldraad van Kerken. Immers, als vertegenwoordigers van de zogehe- ten Historische Vredeskerken (Dopers, Quakers en Brethren) d.aaraan deelnemen dan plegen zij gezamenlijk inhoudelijk overleg. Overigens sloten de Waldenzers en de Mora- vians zich vaak ook aan bij dat overleg, Voorts ontmoetten wij elkaar bij bijvoorbeeld bijeenkomsten van de Europese Oecumenische Vredesbeweging Church and Peace. Of in bijvoorbeeld samenwerking rond Christian Peacemaker Teams die zich inzetten voor actief vredes- en verzoeningswerk in conflictgebieden. Eigenlijk geef ik er de voorkeur aan te spreken van de Traditionele Vredeskerken , we zijn immers bepaald geen historie, geen ge- schiedenis, maar een levende traditie , hetgeen ook duidelijk in het verslag van deze dialoog tot uiting komt! Veel van het gedurende de dialoog besprokene is herkenbaar voor Qua- kers. Op een aantal specifieke punten hebben Quakers echter een andere ontwikkeling doorgemaakt en een enigszins andere visie ontwikkeld. Door hieronder op een aantal on- derdelen van het verslag in te gaan hoop ik dit te kunnen verduidelijken. Daarbij zal ik telkens verwijzen naar de relevante pagina’s van het verslag.