Perspectief 2021-52

2021-52 1 Redactioneel De kerkelijke vredesbeweging was op haar hoogtepunt in de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw. In die jaren waren tal van kerkelijke gemeenten en parochies actief bij het vredes- werk betrokken. Er werden heel wat avondbijeenkomsten over belegd en acties voorbereid. De kerkelijke vredesbewegingen IKV en Pax Christi brachten veel mensen op de been, maar rie- pen binnen kerken ook tegenspraak op. Daarbij ging het met name over de mate waarin kerken zich direct met grote poli- tieke vraagstukken van oorlog en vrede moeten bezighouden. De vredesbeweging is sindsdien van profiel veranderd. De vre- desorganisatie PAX, waarin IKV en Pax Christi zijn opgegaan, heeft zich ontwikkeld tot een NGO met een wereldwijd netwerk, gericht op het monitoren van en bemiddelen in con- flict- en oorlogssituaties. Ook neemt PAX regelmatig stelling tegen de kernbewapening en de modernisering van wapensystemen. Hoewel de kerkelijke vredesbeweging nog steeds bestaat (de vereniging Pax Christi, het IKV, Kerk en Vrede) is zij de afgelopen de- cennia veel minder zichtbaar geworden. Tegen deze achtergrond ontstond het idee om het rapport ‘Samengeroepen om vrede- stichters te zijn’ van de dialoog (1998 -2003) tussen vertegenwoordigers van de Mennonite World Conference en de Rooms-Katholieke Kerk opnieuw uit te geven en in bespreking te brengen. Zou het niet kunnen bijdragen aan een vernieuwing en een versterking van de kerkelijke inzet voor vrede? Op 20 januari 2021 organiseerde de Katholieke Vereniging voor Oecumene en de Raad van Kerken in Nederland daarover een Webinar. In dit nummer van Perspectief publiceren we de teksten van dit Webinar aangevuld met een toegift vanuit het perspectief van de Quakers.