Perspectief 2021-50

2020-50 Geloofsbelijdenis en Oecumene 61 7. Kerkelijke tradities en de oecumene N.a.v. hoofdstuk 10 werd er gesproken over de kerk. Je zou verwachten dat bij het onder- werp van de kerk het bestaan van de twee kerkelijke tradities, waartoe de twee auteurs behoorden, expliciet aan de orde zou komen, maar dat was niet het geval. De oecumene had in deze leesgroep niet de wonderlijke samenwerking van een protestantse auteur en een rooms-katholieke auteur uitdrukkelijk in het vizier. Het leek erop dat er in deze groep het besef heerste dat beide tradities al in verregaande mate van verzoening met elkaar leefden. Wel werd in de reacties op de tekst duidelijk dat de deelnemers daarbij niettemin voor een belangrijk deel uit hun eigen traditie putten. Dat is niet echt gethematiseerd in de groepsdiscussies. Een belangrijke, onderscheiden inbreng uit de eigen traditie kwam in de leesgroep van orthodoxe kant, met name van de orthodoxe priester. 8. De laatste dingen en de Drie-eenheid Bij hoofdstuk 11, ‘De wederopstanding van het vlees en het leven van de eeuw die komt’ werd opgemerkt dat dit een verk eerd citaat uit de geloofsbelijdenis is; er moet staan ‘De wederopstanding van de doden et cetera’. Het gaa t hier over de laatste dingen, de escha- tologie. In hoofdstuk 12 ging het over de drie-ene God. Bij de bespreking van het filioque werd het ontbreken van de historische achtergrond van die kwestie bekritiseerd. Dit was een van de keren dat de verkeerde interpretatie van de Orthodoxe Kerk ter sprake kwam. 9. Besluit De gesprekken werden op een geanimeerde wijze gevoerd. Er was veel interesse in de niet altijd gemakkelijke onderwerpen. Er heerste een soort eenstemmigheid dat we over allerlei zinvolle zaken van het in principe ene geloof in gesprek waren. Het boek gaf aanleiding om over duidelijke geloofszaken met elkaar te spreken. Het boek was – ook al was men het er niet altijd mee eens, en misschien wel juist op die momenten – een goed middel om het gesprek gaande te houden. De leesgroep over ‘Wij geloven’ gaf veel deelnemers plezier en voldoening, met dank aan de auteurs Bram van de Beek en Herwi Rikhof.