Perspectief 2020-49

66 Prof.dr. Marcel Sarot Perspectief darlings! Ofwel: weid niet uit over je stokpaardjes! Dat advies hadden deze emeriti zich ook aan mogen trekken. De wat rommelige structuur van het boek en het feit dat er dingen in staan die je er ei- genlijk niet in zou verwac hten, maken een register onontbeerlijk. Met zo’n register zou je de veelheid aan informatie gemakkelijk kunnen terugvinden. Het ontbreken van registers is daarom een pijnlijk gemis. Dat geldt overigens ook voor het ontbreken van literatuur- verwijzingen en een bibliografie. De auteurs beweren veel, maar hun bronnen zijn niet altijd duidelijk. Als zij ze al noemen, doen zij het uit de losse pols. Samen met het consen- suskarakter van het boek maakte dit, dat het mij qua stijl een beetje doet denken aan hedendaagse katholieke katechismussen zoals de Duitse Katholischer Erwachsenen-Ka- techismus uit 1985. In dit type boeken wordt geloof verwoord aan de hand van een uitleg van de geloofsbelijdenis, wordt meestal één uitleg gegeven en worden alternatieven on- besproken gelaten, en ontbreken literatuurverwijzingen en bibliografieën. 3. Enkele hoogtepunten Na de kritiek die ik zojuist naar voren heb gebracht, is het goed om nog iets uitvoeriger in te gaan op wat ik in mijn inleiding reeds zei: dat dit boek veel waardevolle inzichten naar voren brengt. De beste manier om deze waardering minder abstract te maken is, zo meen ik, door hier enkele van die waardevolle inzichten naar voren te halen. Zo wordt voor de lezer concreet wat ik in dit boek waardeer. Ik ben mij er hierbij van bewust dat dit iets persoonlijks heeft en dat anderen andere keuzes zullen maken. Ik ben mij er ook van be- wust, dat de punten die ik hier naar voren haal onvoldoende recht doen aan de rijkdom van dit boek. Tegelijkertijd denk ik toch, dat het waarde heeft hier uit te lichten wat voor mij de hoogtepunten van dit boek zijn. Zelfs lezers die niet overtuigd raken dat zij dit boek moeten lezen, krijgen deze punten aldus toch mee. Een belangrijk inzicht delen de auteurs direct al in de titel: wij geloven. In het Westen is dit meervoud vervangen door het enkelvoud, naar analogie van de Apostolische Geloofsbe- lijdenis, die primair doopbelijdenis is en waarvan het dus begrijpelijk is dat deze in het enkelvoud is gesteld. Maar het is niet primair het gelovige individu dat belijdt, maar de